|
| του Αλεξάνδρου η χώρα | | |
Ένοιωσα περηφάνια
που βάλαμε το ¨¨βέτ﨨
και παραγγείλαν κατα κεί
καφέ πικρό και σκέτο
πώς να το κρύψομεν λοιπόν
είμαστε Μακεδόνες,
με βούλα μα κι απόδειξη
απ τους παλιούς αιώνες
Αν θέλουν οι γειτόνοι μας
ας πάνε στη Βεργίνα,
ν ανοίξουνε τα μάτια τους
μπας κι ανακρούσουν πρύμνα
ακούστε φίλοι Σκοπιανοί
είσαστε βέροι Σλάβοι,
πείτε το ¨Βούλγαροι¨ μωρέ
είτε και ¨Γιουγκοσλάβοι¨
όμως δεν φταίτε σεις θαρρώ
ο Τίτο σας τα φταίει,
και κάτι ¨ατσίδες¨ απο δώ
π αφήσαν να το λέει
όμως εμείς σας νοιώθουμε
και θα τα δώσουμ όλα,
γι αυτό θ ασφαλτοστρώσουμε
τζάμπα όλη τη χώρα
αρκεί να επιτρέψετε
αυτό που μας ανήκει,
να το ψελλίζουμε κρυφά
όταν ο Νίμιτς λείπει
Μακεδονία αθάνατη
του Αλεξάνδρου η χώρα,
που σου πουλάν το όνομα
σκυφτούληδες με δώρα
Όσο για σας πυρόπληκτοι
Ευρούδια δεν θα δείτε,
μόνο αν μετοικίσετε
στα Σκόπια θα τα βρείτε
εκεί θα πάει ο παράς
στους ¨Βορειομακεδόνες¨,
κι όσο για σας αυτόχθονες
αρπάξτε τις σφεντόνες
πετάξτε κόκκινα αυγά
και πείτε τους ΄΄Ανέστη¨,
και ρίξτε απ το θρόνο του
κάθε ραγιά και χέστη
Μαράκος
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| ΑΚΟΜΑ ΥΠΑΡΧΩ ! | | |
|
monajia 05-12-2011 @ 17:32 | Μακεδονία αθάνατη
του Αλεξάνδρου η χώρα,
που σου πουλάν το όνομα
σκυφτούληδες με δώρα
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Σωτήρης Τσιλ 06-12-2011 @ 01:30 | ΒΙΚΥΠΕΔΙΑ
Ο "πατέρας" της Ιστορίας, ο Ηρόδοτος, ονομάζει Μακεδονία την πέρα της Πρασιάδας λίμνης και του Δυσώδους όρους χώρα (Ε 18) που ορίζεται προς Ν. από τον Πηνειό και τον Όλυμπο (Ζ’ 173), άλλως «Μακεδονίς» (Ζ 127). Οι κάτοικοι αυτής, Μακεδόνες (Ε 18) ή Μακεδνόν έθνος (Α 56, Η 43) ήταν Ελληνικό φύλο και μάλιστα, ήταν κατ΄ εκείνον Δωρικό γένος που κατοικούσε πρώτα στη Φθιώτιδα επί Δευκαλίωνα, παρά την Όσσα και τον Όλυμπο επί Δώρου και που τελικά εκδιώχθηκε από τους [Καδμείοι|Καδμείους]] και κατέφυγε στην Πίνδο (Α 56).
Στην Ελληνική μυθολογία υπάρχουν τρεις παραδόσεις για το όνομα της Μακεδονίας:
Aπό το γενάρχη Μακεδόνα το γιο του Αιόλου (Ελιαν. απόσπ. 46).
Από το Μακεδόνα το γιο του Λυκάονα (Βασιλέα της Ημαθίας), πατέρα της Πίνδου και
Το όνομα οφείλεται στο Μακεδόνα το γιο του Δία και της Θυίας, κόρης του Δευκαλίωνα που απέκτησε τα τέκνα Άμαθον και Πίερον από το όνομα του οποίου ονομάστηκαν τα Πιέρια όρη.(Ησιόδου απόσπ. XXVI).
[Επεξεργασία] Βασιλείς της Μακεδονίας
Κύρια άρθρα: Βασιλείς της Μακεδονίας και Μακεδονικό βασίλειο
Το αστέρι της Βεργίνας είναι ένα ιστορικό ελληνικό σύμβολο της Μακεδονικής Βασιλικής Δυναστείας του Φιλίππου Β' και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
[Επεξεργασία] Προϊστορική περίοδος
Είναι αδύνατος ο προσδιορισμός της αρχής αυτής της περιόδου που μπορεί να είναι από τον 12ο αιώνα π.Χ. Κάποια σαφή όμως στοιχεία προσδιορισμού υπάρχουν για τον 8ο αιώνα, ενώ ακριβή ιστορικά στοιχεία υπάρχουν από τον 6ο π.Χ αιώνα, αρχή της ιστορικής περιόδου.
[Επεξεργασία] Προϊστορική περίοδος (8ος – 6ος π.Χ. αι.).
1. Μακεδών (Γενάρχης). Γιος του Αιόλου ή του Βασιλέως της Αιγύπτου Οσίριδος. (Διοδ. Ι. 18, 20). Ή Μακεδών ή Μάκεδνος (Γενάρχης). Γιος του Βασιλέως της Αρκαδίας Λυκάονος (γιου του Πελασγού) (Απολλοδ. ΙΙΙ 8, 1). Ή Μακεδών (γενάρχης). Γιος του Διός και της Θυίας, κόρης του Δευκαλίωνα. (Στεφ. Βυζάντιος εις λ. Μακεδονία). Εκ των παραπάνω συνάγεται ότι ο γενάρχης του βασιλικού οίκου της Μακεδονίας ήταν Αργείος Ηρακλείδης στη καταγωγή. Οι παραδόσεις αυτές βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τη μαρτυρία του Ηροδότου ότι το Μακεδονικό έθνος ήταν Ελληνικό φύλο και μάλιστα Δωρικό, που μετακινούμενο από τη Εστιαιώτιδα της Θεσσαλίας (αρχικά) κατοίκησε στις παρυφές της Πίνδου.
2. Κάρανος (8ος π.Χ. αι.). Γενάρχης, ιδρυτής της βασιλικής Μακεδονικής δυναστείας του πρώτου κράτους με πρωτεύουσα τις Αιγές (σημ. πόλη Έδεσσα), (πάντα κατά τον Θεόπομπο που μάλλον εξ αυτού επαναλαμβάνει και μαρτυρεί ο Διόδωρος). Απόγονος του Ηρακλείδη Τημένου, Βασιλέως της Αργολίδας, που εκστράτευσε από το Άργος και καταλαμβάνοντας την περιοχή ΒΑ της Πίνδου θεμελίωσε πρώτος τη δυναστεία. Σ΄ αυτήν, την κατά παράδοση καταγωγή από τον Ηρακλή πάντες οι μετά ταύτα Βασιλείς στήριξαν τη προέλευσή τους. Διάδοχοι του Κάρανου ήταν ο Κοίνος και ο Θουρίμας.
Η δυναστεία του Κάρανου βασίλευσε 72 έτη.
3. Κατ' άλλους γενάρχης και θεμελιωτής του βασιλικού οίκου της Μακεδονίας ήταν ο Αργέας (εξ ου και καλούνταν Αργεάδες τα μέλη της μακεδονικής δυναστείας) που φθάνοντας από το Άργος παρά τις πηγές του Αλιάκμονα εγκαταστάθηκε στην Ημαθία.
4. Τέλος, θεμελιωτής του Μακεδονικού κράτους κατά την παράδοση του Ηρόδοτου (Η’ 137 κ επ.) (και που ήταν η πλέον επικρατούσα) ήταν ο εξ Άργους Ηρακλείδης Περδίκκας απόγονος του Τημένου. Σαφής και η περί αυτού μαρτυρία του Θουκυδίδη (ΙΙ 99 και V 80)
[Επεξεργασία] Δυναστεία των Αργεάδων
Περδίκκας (729-678 π.Χ.) ή 700 π.Χ.
Αργαίος Α' (; - μέχρι 640)
Φίλιππος Α' (621-588) ή 640-602
Αέρωπος Α' (602-576)
Αλκέτας Α' (576-547)
Αμύντας Α' (547 ή 540-498)
[Επεξεργασία] Πρώτη ιστορική περίοδος
Φίλιππος Β'. Ο πάτερας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Προτομή του Πτολεμαίου του Σωτήρα στο Μουσείο του Λούβρου
Περίοδος (498 - 359)
Αλέξανδρος Α' ο Φιλέλληνας, (498-454). Γιος του Αμύντας Α'.
Αλκέτας Β' (454-448). Γιος του Αλέξανδρου Α.
Φίλιππος - Περδίκας Α' (448-436). Αδέλφια του Αλκέτα Β
Περδίκκας Β' (436-413). νεότερος γιος Αλέξανδρου Α
Αρχέλαος (413-399). Γιος του Περδίκκα Β
Δεκαετής αναρχία (399-389)
Ορέστης (399-396). Ανήλικος γιος του Αρχέλαου.
Αέροπος Β' (396-392). Δυναστεία των Λυγκιστών.
Αμύντας Β' (ο μικρός) (392-390)
Παυσανίας (390-389). Γιος του Αερόπου Β'.
Τέλος της δεκαετούς πολιτειακής αναρχίας.
Αμύντας Γ' (389-383). Γιος του Αρριδαίου, της Δυναστείας των Λυγκιστών.
Αργαίος Β' (383-381). Αδελφός του Παυσανία(;).
Αμύντας Γ' (381-369)
Αλέξανδρος Β' (369-368). Πρωτότοκος γιος του Αμύντα Γ.
Ευριδίκη (Βασιλομήτωρ)- Πτολεμαίος (ο Αλωρίτης) (Επίτροπος διαδόχων) (368-365)
Περδίκας Γ' (365-359). Γιος του Αμύντα Γ
[Επεξεργασία] Δεύτερη ιστορική περίοδος
Περίοδος (359-323 π.Χ.)
Φίλιππος Β' 359-336
Αλέξανδρος Γ ο Μέγας. 336-323
[Επεξεργασία] Τρίτη ιστορική περίοδος
Φίλιππος Γ ο Αριδαίος (323-317) (ετεροθαλής αδελφός Μ. Αλεξάνδρου)
Αλέξανδρος Δ (323-311) με αντιβασιλείς τους Αντίπατρο μέχρι 319, Πολυσπέρχοντα μέχρι 316, Κάσσανδρο μέχρι 311.
Κάσσανδρος (311-297) - (ή 306-297) Γιος του Αντίπατρου
Αντίπατρος Α (297-295) Γιος του Κάσσανδρου
Αλέξανδρος Ε (297-295) Γιος του Κάσσανδρου
Δημήτριος Α ο πολιορκητής (295-287)
Λυσίμαχος (287-276)
Πτολεμαίος Κεραυνός (276)
Μελέαργος 276 (2 μήνες)
Αντίπατρος Β 276 (45 ημέρες) Γιος του Φιλίππου αδελφού του Κάσσανδρου.
Μικρό Πολιτειακό κενό - Σωσθένης, στρατηγός Μακεδονίας.
[Επεξεργασία] Δυναστεία των Αντιγονιδών
Αντίγονος Β ο γονατάς (276-239) - Γιος του Δημητρίου του Πολιορκητή
Δημήτριος Β ο καλός (239-229) - Γιος του Αντίγονου Β
Αντίγονος Γ ο Δώσωνας (229-220) - Ξάδελφος του Δημητρίου Β - Επίτροπος Διαδόχου Φιλίππου.
Φίλιππος Ε (220-179) Γιος του Δημητρίου Β
Περσέας (179-168). - Γιος του Φιλίππου Ε.
| | Σωτήρης Τσιλ 06-12-2011 @ 02:19 | Αλήθεια Μαράκο, πόσοι από τους Έλληνες γνωρίζουν για την τελευταία μάχη των Ελλήνων, πρίν από την υποδούλωση στους Ρωμαίους;
Την καταλυτική μάχη της Πύδνας; | | Σωτήρης Τσιλ 06-12-2011 @ 07:42 | Μάχη της Πύδνας
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάχη της Πύδνας (168 π.Χ.)
Τρίτος Μακεδονικός Πόλεμος
Plan battle of Pydna-el.svg
Διάταξη της Μάχης της Πύδνας (168 π.Χ)
Χρονολογία 22 Ιουνίου 168 π.Χ.
Τόπος Πύδνα
Έκβαση Νίκη των Ρωμαίων
Μαχόμενοι
Ρωμαίοι Μακεδόνες
Αρχηγοί
Λύκιος Αιμίλιος Παύλος Μακεδόνικος Περσέας
Δυνάμεις
περ. 38.000 περ. 44.000
Απώλειες
περ. 200 περ. 25.000
Για τη μάχη του Τέταρτου Μακεδονικού Πόλεμου το 148 π.Χ., δείτε Μάχη της Πύδνας (148 π.Χ.).
Η Μάχη της Πύδνας ήταν η τελευταία αποφασιστική μάχη του Τρίτου Μακεδονικού πολέμου (171 - 168 π.Χ.) μεταξύ Ρωμαίων και Μακεδόνων και έγινε στις 22 Ιουνίου του 168 π.Χ.. Η έκβαση της μάχης αυτής σήμανε και την οριστική υποταγή της Ελλάδας στους Ρωμαίους.
Πίνακας περιεχομένων
[Απόκρυψη]
1 Τα προηγηθέντα
2 Τα αντίπαλα στρατόπεδα
3 Πρώτα δείγματα νίκης των Μακεδόνων
4 Τελική έκβαση και ήττα
5 Απώλειες
6 Επακόλουθα
7 Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία] Τα προηγηθέντα
Οι Ρωμαίοι, έπειτα από την κήρυξη πολέμου από το βασιλιά της Μακεδονίας Περσέα, εκστράτευσαν το 171 π.Χ. κατά του Μακεδονικού κράτους με αρχηγό το Ρωμαίο ύπατο Αιμίλιο Παύλο. Ύστερα από πολύχρονους αγώνες κατόρθωσαν να περάσουν τα στενά των Τεμπών, να κυριέψουν το Λιτόχωρο και τελικά εξανάγκασαν τους Μακεδόνες σε υποχώρηση μέχρι την περιοχή της αρχαίας Πύδνας.
[Επεξεργασία] Τα αντίπαλα στρατόπεδα
Ο μακεδονικός στρατός αποτελούνταν από 30.000 φαλαγγίτες, 9.000 ελαφρά οπλισμένους («ψιλοί») και 4.000 ιππείς με αρχηγό το Βασιλιά Περσέα, ο οποίος έμελε να είναι ο τελευταίος Βασιλιάς της Μακεδονίας. Η Ρώμη είχε να αντιτάξει 23.800 λεγεωνάριους, 9.600 ελαφρά οπλισμένους και 4.200 ιππείς, με αρχηγό τον ύπατο Λεύκιο Αιμίλιο Παύλο. Η καθοριστική σύγκρουση έλαβε χώρα στην πεδιάδα μεταξύ των ποταμών Αίσονα (Μαυρονέρι) και Λεύκου (Πέλεκα), στην Πιερία..
[Επεξεργασία] Πρώτα δείγματα νίκης των Μακεδόνων
Τον Ιούνιο του 168 π.Χ. στην Αρχαία Πύδνα επιτέθηκαν πρώτοι οι Μακεδόνες. Οι Ρωμαίοι αναγκάστηκαν αρχικά σε υποχώρηση. Αργότερα όμως προχώρησαν σε αιφνιδιαστική αντεπίθεση, έχοντας στη μάχη και ελέφαντες.
[Επεξεργασία] Τελική έκβαση και ήττα
Ο ενθουσιασμός του μακεδονικού στρατού από την ευνοϊκή εξέλιξη της πρώτης αυτής συγκρούσεως παρέσυρε τον Περσέα και διέταξε γενική επίθεση του στρατού του. Οι Ρωμαίοι υποχώρησαν προς τα υψώματα, όπου διασπάστηκε η συνοχή της μακεδονικής φάλαγγας. Αυτό το γεγονός οδήγησε και στη μεγάλη ήττα. Οι απώλειες για τους Μακεδόνες ήταν τεράστιες.
[Επεξεργασία] Απώλειες
Σε λίγο κατά μήκος όλου του μετώπου η μάχη εξελίχθηκε για τους Μακεδόνες σε αληθινή σφαγή. Οι νεκροί τους υπολογίζονται σε 20.000 έναντι 100 Ρωμαίων, ενώ 5.000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι.
[Επεξεργασία] Επακόλουθα
Οι Ρωμαίοι εκμηδένισαν πολιτικά και στρατιωτικά τη Μακεδονία, την ισχυρότερη ελληνική δύναμη ενάντια στον ρωμαϊκό επεκτατισμό. Η μάχη της Πύδνας ήταν η τελευταία νικηφόρα μάχη των Ρωμαίων στη Μακεδονία, η οποία και υποτάχτηκε στο σύνολό της. Ο Περσέας διέφυγε στη Σαμοθράκη, αιχμαλωτίστηκε όμως αργότερα με δόλιο τρόπο από τους νικητές Ρωμαίους και διαπομπεύτηκε σε θρίαμβο στη Ρώμη.
[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία
Αγγελίδης Αλέκος, Ιστορία της Μακεδονίας
J.F.C. Fuller, A Military History of the Western World: From The Earliest Times To The Battle of Lepanto. Da Capo Press, Inc. A Subsidiary of Plenum Publishing Corporation. 233 Sprint Street, New York, N.Y. 10013. ISBN 0-306-80304-6 (v. 1). pp. 151 to 169.
Πύδνα
Scullard, H.H., A history of the Roman world from 753 to 146 BC Methuen. (Λονδίνο, 1935)
Τρίτος Μακεδονικός Πόλεμος, Μάχη της Πύδνας
| | smaragdenia 06-12-2011 @ 10:31 | ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΑΡΙΕ.............ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΩΡΕ........ΒΟΡΕΙΟΕΛΛΑΔΙΤΗΣ;
Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΑΣ ΕΒΑΛΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ...............
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ................... ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|