| |
Xρώμα γκρίζο.
Άφτεροι και ξεπεσμένοι Άγγελοι βολτάρουν στην πιο μαύρη ώρα της ασφάλτου.
Χελιδόνια στα σύρματα με λυγμούς προσπαθούν να κελαηδήσουν τον ύμνο της απόγνωσης
Φιλιά κενά... άχρωμα... δωσμένα από υποχρέωση. Χαρά κοστολογημένη...Συμπάθεια από ευγένεια
Μας διάβρωσε τούτο το διαβολεμένο μίσος. Για όλους και για όλα...
Μίσος γεμάτο με ψεύτικο φως... για να ξεγελά τους περαστικούς των λεωφόρων
Δεν ήταν το νέφος. Δεν ήταν η ρουτίνα. Δεν ήταν η σκλαβιά της ημέρας.Ούτε το θράσος της νύχτας.
Ήταν το εγγενές μίσος που μας ανάθρεψε τέρατα. Συντροφιά ήδη από την κούνια μας.
Μας διάβαζε παραμύθια και μας νανούριζε με το τραγούδι της σιωπής...
Πάντα στη σιωπή κρυμμένο. Πάντα στη σκιά της σκέψης.
Στα ενδόμυχα του "εγω"... στη στερνή ανάσα του "εμείς".
Στα συντρίμμια της αγάπης που δηλητηρίασε.
Στη σκουριά μιας ανέφελης αθωότητας που κράτησε για λάφυρο.
Το μίσος... πνοή ζωής. Το Άγιο μίσος με τους σιωπηλούς προσκυνητές του.
Μισώ σημαίνει υπάρχω. Μίσησε κι άλλο. Το μίσος δεν τελειώνει. Το μίσος δεν κοιμάται.
Το μίσος, τρόπος ζωής. Το μίσος... το μίσος... το μίσος, μαύρο χρυσάφι της ψυχής.
Ατσαλωμένο μεσ'την καρδιά που χτυπά στο ρυθμό του.
Το μίσος... μαύρο κατράμι στα σοκάκια του ήθους που αγοράστηκε δεύτερο χέρι απ'το Γιουσουρούμ.
Παρτίδα χαμένη στο παιχνίδι με το δαίμονα της κάθε ψυχής.
Το μίσος... υπολογίσιμη ποσότητα μέσα στο παιδικό χαμόγελο. Ελεήμον μα αδυσώπητο.
Αχόρταγο μα και ευγενές. Αθώο και Σατανικό, με ρόλους που εναλάσσονται.
Πάντα όμως... μίσος. Η δύναμη που περιστρέφει τον πλανήτη. Σε κρύο και σε ζέστη... πάντα παρόν.
H πιο γλυκιά μας ερωμένη. Ο μπούσουλας μεσ'τα σκοτάδια.
Τρέφεται με την υποταγή και ξερνάει συνειδήσεις.
Καρκίνος δίχως γιατρειά, που όμορφα θαμπώνει.
Η αγάπη που χάθηκε από το ξίφος μας, πονούσε. Μείναμε τελικά με αυτό που μας άξιζε...
Καλώς ήλθατε κυρίες και κύριοι... Ο 21ος αιώνας μας ανήκει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
