Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271261 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Internet
 
Μπήκαμε στο μεγάλο κύκλο

Τον περπατήσαμε

Τον τρέξαμε

Ολοκληρώθηκε..


Κάπου είχε μια ρωγμή

Κατρακυλήσαμε και πέσαμε

στη χαράδρα..



Αντίλαλος οι φωνές μας

στο κενό μακρινές και μόνες..


Κανείς δεν είναι εδώ

να μας συντροφεύει

στον λίγο ουρανό και αέρα

που απέμεινε..



Εδώ, πια, στη σκοτεινιά της ψυχής μας

μόνοι...





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 29
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έχω και εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς… Μα δεν σκοτώνω άστρα…»”.
 
ο Γέροντας
09-12-2011 @ 23:09
Εδώ, πια, στη σκοτεινιά της ψυχής μας ::angel.::

μόνοι... ::sad.:: ::yes.::

καλό ξημέρωμα Αλεξάνδρα
φλοισβος
09-12-2011 @ 23:13
Πάντα λένε πολλά τα ποιήματά σου καλή μου φίλη... Λατρεύω τον τρόπο που γράφεις και σκέφτεσαι.. Να έχεις ένα υπέροχο βράδυ!
::theos.:: ::love.:: ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
09-12-2011 @ 23:16
Κανείς δεν είναι εδώ
να μας συντροφεύει
στον λίγο ουρανό και αέρα
που απέμεινε..
::up.:: ::theos.:: ::up.::
AETΟΣ
09-12-2011 @ 23:16
Αντίλαλος οι φωνές μας

στο κενό μακρινές και μόνες.....

!!!!!!!!!!!!!!
Καλό ξημέρωμα και καλό Σ/Κ
::theos.::
**Ηώς**
09-12-2011 @ 23:17
Εδώ, πια, στη σκοτεινιά της ψυχής μας
μόνοι... ::yes.:: ::hug.::δυστυχώς...πολύ όμορφη γραφή καληνύχτα Αλεξάνδρα!
ierapostolos
09-12-2011 @ 23:21



....Κάπου είχε μια ρωγμή...... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
monajia
09-12-2011 @ 23:31
Κάπου είχε μια ρωγμή

Κατρακυλήσαμε και πέσαμε

στη χαράδρα..

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μπούρμπουρ Λίθρας
10-12-2011 @ 00:27
strangers with familiar faces
στίχος
10-12-2011 @ 00:29

http://www.youtube.com/watch?v=CFJj0M323DQ&feature=related

ΦΟΙΒΟΣ ΔΕΛΗΒΟΡΙΑΣ

('Αλμπουμ: ΕΞΩ - 2007)

Ακόμα υπάρχουν Λέξεις όπως «δημοκρατία»,
«ανθρωπισμός», «ισότης», «κράτος κοινωνικό»
Να παίζουν τα καλά παιδάκια την Ιστορία
Ενώ άλλοι μένουνε στις τάξεις και στο κενό.
Βουβό ένα τέρας στα περίχωρα της αγάπης
Ξυπνάει πονώντας γιατί δεν ξέρει τι να πει
Κι ύστερα γίνεται γαμπρός, γίνεται πελάτης
Διαλέγει σ' ένα κοκτέιλ - πάρτυ τη μουσική.

Ακόμα υπάρχουν φράσεις όπως «χρυσό ζευγάρι»,
«προγαμιαίες σχέσεις», «όρκος συζυγικός»
Τα πάντα για να αιχμαλωτίσουμε το φεγγάρι
Να' ναι δικοί μας οι κρατήρες κι ο κρύος καπνός.
Ένα γερόντιο μες στα λάπτοπ μας συσσωρεύει
Φωτογραφίες απ' την αγάπη μας κι mp3
Κι ένας αέρας για πολύ λίγο μας χαϊδεύει
Μετά «αποθήκευση», «επικόλληση», «διαγραφή».

Ακόμα συναντάς τη λέξη «ψυχαγωγία»,
«ταινία δράσης», «κωμωδία», «κοινωνικό»
Μέσα στη νύχτα βγάζουν φως ανοιχτά ψυγεία
Τα σπίτια μας τσουγκρίζουν με τον Τιτανικό.
Χτες είχε πόλεμο κατά της τρομοκρατίας
Σήμερα παίρνουμε ξανά το Ευρωπαϊκό
Αύριο στις 10 μεταρρύθμιση της Παιδείας
Αυτό το παίζουν κάθε χρόνο, θα κοιμηθώ..

Ακόμα υπάρχει αυτό το ψέλλισμα το σβησμένο
Αυτό που μόλις πάλι απέφυγα να σου πω
Κάτω απ' τα πράγματα σαν πάτωμα ηλεκτρισμένο
Φωτίζει ρυθμικά την πίστα και το χορό.
Κι αυτό το ψέλλισμα είν' το μόνο που δεν θα σβήσει
Όταν κι ο νέος μας δυνάστης θα'ναι νεκρός
θα γίνει " λέξεις " και θα στήσει ξανά τη φύση
Ν' αστράψει μες στα ποιήματά του ο ουρανός.
------------------------------------------------------------------------
Αλεξάνδρα,
με περιεκτικό και ποιητικό λόγο
περιέγραψες το νέο, σύγχρονο δυνάστη μας ( δηλ. το internet )
και τις επιπτώσεις του πάνω στη ζωή μας..
δυστυχώς, στο θέμα αυτό, όπως και σε πολλά άλλα πεδία,
δεν υπάρχει εκπαίδευση - κατάλληλη προετοιμασία και θωράκιση,
με τα γνωστά, θλιβερά αποτελέσματα..
Συγχαρητήρια για τη θεματολογία και την απόδοση..!!!
Μπούρμπουρ Λίθρας
10-12-2011 @ 00:34
μπα στίχε.
όλα κάπου βρίσκουν και κάθονται.
δεν υπάρχει νέος και παλιός δυνάστης.
ο ίδιος πάντα είναι
Αμάλθεια
10-12-2011 @ 01:22
Η μοναξιά δεν είναι προνόμιο του ίντερνετ..
Πόσο κλισέ είναι να πω πως μπορεί να είσαι στο δρόμο,σε παρέα,στο κρεβάτι με κάποιον να αναπνέει δίπλα σου και να είσαι τόσο μόνος;
Άλλα θέματα έχουμε να λύσουμε μέσα μας μπας και γλυτώσουμε απ'αυτήν την καταραμένη μοναξιά.. που μιαααα χαρααααααά βάζει το χεράκι της να γράφουμε στίχους-συνήθως τα βράδια-

Υπέροχη η ροή στο ποίημά σου ::wink.::
ΚατεριναΘεωνα
10-12-2011 @ 01:31
μπα δεν ειναι κυκλος
γιατι αν ηταν θα επιστρεφαμε
εκει απ οπου ξεκινησαμε

μια αχανης ευθεία είναι..........................


πολύ ωραίο
καλο σβκ
Μίνα Παπανικολάου
10-12-2011 @ 07:39
::up.:: ::up.:: ::theos.:: Εξαιρετικό
Βασίλης Μ.
10-12-2011 @ 09:55
Κι όμως,
η ομορφιά μπορεί να κρύψει μέσα της τον προβληματισμό!!!!!!!!!
Θαυμάσιο Αλεξάνδρα!!!!!!!!! ::smile.::
Καλημέρα!!!!!!!
ivikos
10-12-2011 @ 10:06
....Κάπου είχε μια ρωγμή

Κατρακυλήσαμε και πέσαμε

στη χαράδρα..


Ακριβώς έτσι Αλεξάνδρα μου!!!!!!!!!!!!!



::love.:: ::kiss.::
Ναταλία...
10-12-2011 @ 12:00
Εξαιρετικό ::yes.:: ::theos.:: ::xmas.::
eythis
10-12-2011 @ 14:08
Αντίλαλος οι φωνές μας

στο κενό μακρινές και μόνες..


Κανείς δεν είναι εδώ

να μας συντροφεύει

στον λίγο ουρανό και αέρα

που απέμεινε..



Εδώ, πια, στη σκοτεινιά της ψυχής μας

μόνοι...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Καταπληκτική δημιουργία !!!!!!!!!!!!!!!!

Καλό βράδυ καλό Σ/Κ.
Nikos Krideras
10-12-2011 @ 19:25
Καλησπέρα αχ αυτή η ρωγμή Αλεξάνδρα μου ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
sharon
10-12-2011 @ 19:39
Έπεσες και εσύ συμ ….μου ;
δεν σε πιστεύω ! χα!χα!
ALIROS
10-12-2011 @ 20:02
Αλεξάνδρα καλησπέρα
η κίνηση της ποίησης δημιουργεί την αίσθηση της αλήθειας
μια διαύγεια που έχουν οι άνθρωποι σε καταστάσεις έκτακτες
και για κλάσματα δευτερολέπτου εσύ το πέτυχες μ αυτή τη δημιουργία σου
σ ευχαριστώ ::angel.::
αντικλείδι
11-12-2011 @ 00:30
Αυτό είναι το τίμημα της εξέλιξης , η μοναξιά !
Πολύ ξεχωριστό κι ανθρώπινο ...!
Εύγε Αλεξάνδρα μου !!!
wordymate
11-12-2011 @ 13:38
Τραγική πραγματικότητα κι αυτή Αλεξάνδρα...κι αν το καλοσκεφτείς ...μιλάμε για το ίδιο πράγμα...

εύγε κι από μένα!

καλό απόγευμα
Nikos Krideras
11-12-2011 @ 17:28
Συμ μου σαν κυνηγός που ειμαι και στα δάση που γυρίζω ολο σε ρωγμές πέφτω ! ::clown.:: ::clown.:: ::kiss.::
Nikos Krideras
11-12-2011 @ 18:22
να φαντασθείς συμ μου ποιό πολλές οι ρωγμές απ' τις μπεκατσες ::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
sharon
11-12-2011 @ 19:32
http://www.youtube.com/watch?v=JpjywN_CfPc
Pavlos Melas
12-12-2011 @ 20:59
Αντίλαλος οι φωνές μας

στο κενό μακρινές και μόνες..


Κανείς δεν είναι εδώ

να μας συντροφεύει

στον λίγο ουρανό και αέρα

που απέμεινε..

Θαυμάσιο Αλεξάνδρα!!!!!!!!!!!!!!καλό βράδυ
Nikitas...
18-12-2011 @ 11:41
Αντίλαλος οι φωνές μας..........
!!!!!!
ΜΙΧΑΛΗΣ 63
19-12-2011 @ 23:44
Κάπου είχε μια ρωγμή


Καλημέρα Αλεξάνδρα
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
21-12-2011 @ 21:27
Εδώ, πια, στη σκοτεινιά της ψυχής μας

μόνοι.....αυτή είναι η μεγαλύτερη παραδοχή κι αποδοχή ,το σκοτάδι κι η μοναξιά που βιώνουμε.....θαυμάσιο Αλεξάνδρα!!!!!!!!!!!!!!καλές γιορτές με υγεία ::hug.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο