|
| τί να σου κάνω μάτια μου | | | τί να σου κάνω μάτια μου
να σε παρηγορήσω,
μήπως να μπω στη σκέψη του
να σου τον φέρω πίσω?
θάθελες να τον μάγευα
να σε ξαναγαπήσει,
και νάρχεται σαν κουρδιστός
να σε προϋπαντήσει?
τί να σου κάνω μάτια μου
αν πιο μακριά δεν βλέπεις,
και το κακό σου ριζικό
το ζεις και το αντέχεις?
θάθελες μήπως να του πώ
πως θάσαι αιώνια σκλάβα,
κι ότι θα κάνεις ότι πει
η μισερή του γκλάβα?
τί να σου κάνω μάτια μου
που ζεις με αναμνήσεις,
αντί να τρέξεις και να βρεις
καινούργιες συγκινήσεις
σήκω και χαμογέλασε
και στύλωσε τα πόδια,
ο χρόνος γρήγορα περνά
και θάρθουνε τα χιόνια
και τοτε θαναι πια αργά
τα νιάτα ν αναστήσεις,
φρόντισε τώρα μια φωλιά
καινούργια για να κτίσεις
ο έρωτας κοπέλα μου
δεν θέλει ικεσίες,
μα ούτε και ταξίματα
μα και γονυκλισίες
τον λώρο σου απόκοψε
αν άκρη δεν ενώνει,
και αναζήτησε ψυχή
που να σε χαλαρώνει
θέλει κουράγιο,δύναμη
κι απόφαση μεγάλη,
μα αν ΕΣΕΝΑ αγαπάς
θαχεις ελπίδα πάλι
Μαράκος
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| ΑΚΟΜΑ ΥΠΑΡΧΩ ! | | |
|
anthousa 10-12-2011 @ 11:13 | ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΤΑΤΟ.....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ο έρωτας κοπέλα μου
δεν θέλει ικεσίες,
μα ούτε και ταξίματα
μα και γονυκλισίες
θέλει κουράγιο,δύναμη
κι απόφαση μεγάλη,
μα αν ΕΣΕΝΑ αγαπάς
θαχεις ελπίδα πάλι...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Nikitas... 10-12-2011 @ 11:18 | ::yes.:: | | Σωτήρης Τσιλ 10-12-2011 @ 11:38 |
"..... μα αν ΕΣΕΝΑ αγαπάς
θαχεις ελπίδα πάλι"
Πολύ ωραίο ποίημα, με αλήθειες, αναφορικά με τις ερωτικές ιδίως σχέσεις. Αλλά να το τονίσουμε ...και όχι μόνο.
Μόνο αν αγαπάς τον εαυτό σου, μπορείς να αγαπήσεις τον άλλο. Διαφορετικά, δεν είναι σχέσεις αγάπης, αλλά σχέσεις ανάγκης και εξάρτησης.
| | ο Γέροντας 10-12-2011 @ 11:41 | τί να σου κάνω μάτια μου
να σε παρηγορήσω, ::hug.::
μήπως να μπω στη σκέψη του ::love.::
να σου τον φέρω πίσω? ::kiss.:: | | Ναταλία... 10-12-2011 @ 12:07 | θέλει κουράγιο,δύναμη
κι απόφαση μεγάλη,
μα αν ΕΣΕΝΑ αγαπάς
θαχεις ελπίδα πάλι
Υπέροχο Μάριε ::yes.:: ::theos.:: ::xmas.:: | | anthrakoryxos 10-12-2011 @ 12:16 | Η αγάπη είναι ο φόβος που μας ενώνει με τους άλλους.
http://mayaektossxediou.blogspot.com/2011/01/blog-post.html | | Σωτήρης Τσιλ 10-12-2011 @ 13:40 | anthrakoryxos:
"Η αγάπη είναι ο φόβος που μας ενώνει με τους άλλους".
Πράγματι, ο φόβος = συναγερμός κινδύνου (αίσθηση πραγματική ή φανταστική ότι κινδυνεύουμε), μας κάνει να θέλουμε να είμαστε με άλλον ή με άλλους, που κοντά τους να νοιώθουμε ασφαλείς.
Αν τον άλλο ή τους άλλους τους γνωρίσουμε (και τα καλά τους και τα κακά τους και τα αποδεχτούμε και τα δύο), σε πλαίσιο ασφάλειας μαζί τους, χαιρόμαστε.
Αγαπώ σημαίνει μεταξύ άλλων ότι:
Γνωρίζω τον άλλο, τον αποδέχομαι γι αυτό που είναι και νοιώθω χαρά. Δεν επιβάλλω, ούτε επιβάλλομαι και νοιάζομαι για την πρόοδό του.
Αντίθετα αν ο άλλος μου προκαλεί το φόβο και νομίζω ότι παρόλα αυτά τον αγαπώ, τότε δεν πρόκειται για αγάπη αλλά για "αγάπη", σε πλαίσιο ανάγκης και εξάρτησης. | | Σωτήρης Τσιλ 10-12-2011 @ 22:55 | Με την ευκαιρία:
Ο Έρωτας είναι προβολή του τέλειου όντος που έχουμε μέσα μας, σε έναν άνθρωπο, που δεν γνωρίζουμε. Όμως νοιώθουμε σαν να τον ξέραμε από πάντα.
Πώς εξελίσσεται ο έρωτας;
1. Φθάνουμε κάποτε στην απογοήτευση που το αληθινό πρόσωπο που γνωρίζουμε σιγά σιγά δεν ανταποκρίνεται στην εικόνα που προβάλαμε (ρε ! Κοίτα ποιάν ερωτεύτηκα!!!)
2. Γνωρίζοντας τον αληθινό άνθρωπο και αποδεχόμενοι και τα καλά και τα άσχημα, τον αγαπάμε. Ο έρωτας εξελίσσεται σε αγάπη. Και η αγάπη είναι παντοτινή!
Να θυμηθούμε όσοι ερωτευτήκαμε με ανταπόκριση, ότι νοιώθαμε να αγαπούμε όλο τον κόσμο, νοιώθαμε ισότιμα με το πρόσωπο, είχαμε ενθουσιασμό, χαρά , είμασταν δημιουργικοί και δεν μας σκίαζε ο φόβος
Ο έρωτας απελευθερώνει και ωριμοποιεί τον άνθρωπο.
Εκτός από τον έρωτα που αφορά δυο ανθρώπους, έχουμε έρωτα και σε άλλες καταστάσεις Λέμε λχ ότι αυτός είναι ερωτευμένος με την εργασία του *, ότι είναι ερωτευμένος με το ψάρεμα, με το κυνήγι, με την ομάδα του.
* Αποφεύγω να χρησιμοποιώ τον όρο δουλειά (εργασία), διότι μας θυμίζει την δουλεία (σκλαβιά), ενώ η εργασία μας παραπέμπει στη δημιουργία (παραγωγή έργου).
Ακόμα θυμώμαστε από το σχολείο, όταν αγαπούσαμε έναν καθηγητή, αποδίδαμε στο μάθημα, ενώ αν ήταν ανάποδος και στριμμένος, μπορεί και να μισούσαμε το μάθημα που δίδαδκε.
Στην αρχαιότητα, θεωρούσαν απαραίτητο, το να υπάρχει έρωτας μαθητή δασκάλου, για την πρόοδο του μαθητή.
(Εδώ προσοχή γιατί το έδαφος είναι επιδεκτικό παρεξηγήσεων). | | smaragdenia 11-12-2011 @ 10:25 | σήκω και χαμογέλασε
και στύλωσε τα πόδια,
ο χρόνος γρήγορα περνά
και θάρθουνε τα χιόνια
ΑΝ ΗΞΕΡΕΣ ΠΟΣΟ ΔΙΚΑΙΟ ΕΧΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΛΟΙΠΟΝ , ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΑ ΕΧΟΥΝ ΧΑΘΕΙ ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ..............
ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ, ΑΣ ΤΟ ΖΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΣ ΤΟ ΤΑΞΙΔΕΨΟΥΜΕ ΟΣΟ ΑΚΟΜΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ.......
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ΜΑΡΙΕ .....ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ..............
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|