| |
Είναι τα χείλη σου σα ροδοπέταλα
και η πνοή σου
ρίγος υπόγειο
θαλάσσιος ζέφυρος που με ξυπνά
είναι η ανάμνηση πάνω στο δέρμα μου
απ΄ το κορμί σου
η θεία αίσθηση
που όλα τα σπλάχνα μου διαπερνά
Αγάπη μου αστέρι μου
Θα σου μιλήσω τώρα
Για τη καρδιάς την ώρα
και για την ομορφιά.
Έχεις το βλέμμα του αετού
Κ’ είν’ η φωνή σου
Ανέμου ορμή
Και ονείρου θρόισμα στην ερημιά
Έχεις μια γεύση αλμυρή
Και ο πόθος
στο φιλί σου
το κάθε κύτταρο μού αναγεννά
Αγόρι μου αστέρι μου
Θα σου μιλήσω τώρα
Για τη δική μας ώρα
και για την ομορφιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
