| |
ετούτη τη στιγμή που τις γραμμές αυτές χαράζω
σαν στον σκληρό γρανίτη απάνω , σαν στην πέτρα,
νιώθω να πολεμώ.
Μα όχι με ορατούς εχθρούς
ή με απειλές με πρόσωπο και σχήμα.
μόνο με μένα να πολεμώ αισθάνομαι.
κι άλλοτε η πάλη ετούτη με υποτάσσει
γη και ύδωρ απαιτώντας και λαμβάνοντας
από μια ασθενική αντοχή, από μια σάπια ρώμη,
κι άλλοτε με ωθεί να υψώσω ανάστημα
να αρνηθώ, να αποτάξω και να διώξω
όλη την υποτέλεια με την οποία
ζυμώθηκε κι επλάστηκεν η σάρκα μου…
Μα κι αν ο αγώνας τούτος μοιάζει μάταιος
δεν σταματώ να πολεμώ,
γνωρίζοντας καλά
πως κι από τις ήττες του ακόμη
αποκομίζει ως λάφυρο ο άνθρωπος επίγνωση
την ώρα που κηδεύει τους μεγάλους του νεκρούς
και στήνει ηρώα αγέραστα
εις μνήμην
της αλαζονείας και της επάρσεως…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
