| |
| | Τα νούμερα {e} |  | | | Κάθε βήμα που κάνει ο άνθρωπος μακριά από την ανθρωπιά του, φέρνει όλη την ανθρωπότητα ένα βήμα ποιο κοντά στην καταστροφή της. Πόσα βήματα απομείνανε άραγε για όλους μας!!! | | |
Τα νούμερα
Δυο νούμερα περπάταγαν στην μέση της πλατείας.
Το νούμερο τριάντα δυό και ο αριθμός εννιά.
Μια ζητιάνα έστεκε σαν άγαλμα της δυστυχίας.
Με κλάματα λίγο ψωμί ,τα νούμερα παρακαλά.
Δεν έχω λεφτά για πέταμα ,λέει το τριάντα δύο.
Να πας να βρεις μια δουλειά, με αγένεια το εννιά
Και βιαστικά πάνε οι δυό , στο αρωματοπωλείο.
Που ήταν το ακριβότερο ,σ’ όλη την γειτονιά.
Παίρνουν αέρα ακριβό, μέσα σε μπουκαλάκια.
Αέρα που μοσχοβολά σαν τον ελευθερώσεις.
Έδωσαν ένα σωρό λεφτά και βγαίνουν με γελάκια.
Τέτοια χαρά ζητιάνα μου ,εσύ δεν θα την νιώσεις.
Μα όπως περνούν απέναντι ,αμάξι τα χτυπάει.
Και τα δυό νούμερα μαζί ,πεσμένα κάτω τώρα.
Το τριάντα δυό νεκρό και το εννέα σπαρταράει.
Και δίπλα σκόρπια ένα σωρό ,τα ακριβά τα δώρα.
Πρώτη κοντά τους έφτασε η ταπεινή ζητιάνα.
Σαν άνθρωπος σε νούμερα, να συμπαρασταθεί.
Τριάντα δυό χρονών ήτανε, η σκοτωμένη μάνα.
Εννιά χρονών η κόρη της και πάει να την βρει.
Πόσο λάθος το έζησαν ,το τέλος τους, κόρη και μάνα.
Ο τρόπος που τα σκέφθηκαν , δεν ήτανε ο σωστός.
Λεφτά υπήρχαν αρκετά, να δώσουν στην ζητιάνα.
Μα ο χρόνος τους σαν νούμερα ,ήτανε λιγοστός!!!!!
John Fenix
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 18
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | | | |
|
Ηλιοστάλαχτη
18-12-2011 @ 01:41 | υπέροχο όλο! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | apelsini
18-12-2011 @ 07:45 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | **Ηώς**
18-12-2011 @ 07:46 | νούμερα....!!!!!!!!ακριβώς !καλή σου μέρα!!!!! | | Σωτήρης Τσιλ
18-12-2011 @ 08:21 | Η αναφορά του John Fenix όχι σε πρόσωπα, αλλά σε νούμερα, είναι ανατριχιαστική. Μας παραπέμπει στα στρατόπεδα Άουσβιτς, Νταχάου, Μπιργκενάου, Γκουαντανάμο ...
Όταν ο αριθμός, το νούμερο, αντικαταστήσει το όνομα, παύει το πρόσωπο, η ατομικότητα, η ευθύνη, η υπευθυνότητα, παύει ο άνθρωπος και έρχεται το απρόσωπο, αναλώσημο "πράμα". Εφιαλτικό.
Πάντως στο πόνημα, σώζεται με μιά χαραμάδα φωτός, το ανθρώπινο όν, έστω και αρνητικά. Είναι η προσδιοριστική αναφορά, "μάννα, κόρη", παρότι ο John τις βαφτίζει υποτιμητικά "νούμερα" και παίζει και με το χρόνο, σαν μικρό νούμερο.
Το δομούμενο παγκόσμιο στρατόπεδο συγκέντρωσης ανθώπων νούμερων της ισοπεδωτικής Παγκοσμιοποίησης, ας μας προβληματίσει.
Εύκολο και ύποπτο να απορρίψουμε τα πιο πάνω ως υπερβολικά, ή ανυπόστατα.
Ας κάνουμε ανάλυση και σύνθεση, με βάση τα δεδομένα, στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, τον πολιτικοοικονομικό.
Και ξυπνητοί, ως πρόσωπα, ας αντισταθούμε, ατομικά και ομαδικά, με νού, με λόγο, έργα, με τιμή. | | Σωτήρης Τσιλ
18-12-2011 @ 08:26 | Προσοχή στη Νουμεροποίηση.
Σωτήρης Τσιλ:
" ... Μα εδώ στη χώρα των κωφών, οι λέξεις δεν ηχούνε
Εδώ στη χώρα των τυφλών, τα Σχέδια περνούν
Λόγια σοφών απόβλητων, πολλοί δεν τα ακουνε
Και η ψευτιά, η διαβολή, πολλούς διαπερνουν ..." | | monajia
18-12-2011 @ 09:03 | Πρώτη κοντά τους έφτασε η ταπεινή ζητιάνα.
Σαν άνθρωπος σε νούμερα, να συμπαρασταθεί.
Τριάντα δυό χρονών ήτανε, η σκοτωμένη μάνα.
Εννιά χρονών η κόρη της και πάει να την βρει.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ
18-12-2011 @ 09:13 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | John Fenix
18-12-2011 @ 09:48 | Προς Σωτήρη
Καλημέρα φίλε μου Σωτήρη.
Ο όρος νούμερα χρησιμοποιήθηκε στο συγκεκριμένο ποίημα με την ένια της λέξης που χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να περιγράψουμε ανθρώπους που έχουν την συμπεριφορά των πρωταγωνιστριών του ποιήματος. Δεν έγινε νουμεροποιηση ανθρώπων. Έκανα αναφορά στο 32 και το 9 που αφορά την ηλικία όπως''καταλαβαίνει'' ο αναγνώστης αργότερα και όχι κάποιο νούμερο που τις σφράγισα. Ένα απλό ποίημα είναι που δόθηκε ποιητική αδεία με αυτό τον τρόπο. Δεν χρειάζεται ανάλυση κοινωνικό φιλοσοφική .Μόνο σκοπό είχε να βγάλει το συναίσθημα στον αναγνώστη και να ευαισθητοποιήσει κάποιες κρύες καρδιές να μην είναι τόσο αδιάφορες στην ανάγκη των άλλων συνανθρώπων τους γιατί κανείς μας δεν έχει συμβόλαιο ζωής έπ’ άπειρον.
::up.:: | | Σωτήρης Τσιλ
18-12-2011 @ 09:49 | Σωτήρης Τσιλ : "...Πάντως στο πόνημα, σώζεται με μιά χαραμάδα φωτός, το ανθρώπινο όν, έστω και αρνητικά. Είναι η προσδιοριστική αναφορά, "μάννα, κόρη", παρότι ο John τις βαφτίζει υποτιμητικά "νούμερα" και παίζει και με το χρόνο, σαν μικρό νούμερο."
Φίλε John Fenix.
Μην υποτιμάς το πνευματικό σου παιδί.
Ο κάθε γονιός, έχει όνειρα και προσδοκίες για το παιδί του. Μα το ίδιο το παιδί έχει τη δική του τη ζωή, τα όνειρα και τις δικές του προσδοκίες και διαδρονμές.
Σίγουρα το κάθε ποίημα ανήκει στο δημιουργό.
Όμως σαν το προβάλλουμε στο κοινό, ανήκει και στον κόσμο. Όπως τα τραγούδια. Αυτά που σκέφτονταν ο δημιουργός, δεν είναι πάντα ταυτόσημα, με αυτά που νοιώθουμε εμείς, ακούγοντάς τα.
Φίλε John Fenix. Άσε το τέκνο σου να έχει τη δική του ζωή - διαδρομή, στις ψυχές των ανθρώπων. | | John Fenix
18-12-2011 @ 09:56 | Όπως θες Σωτήρη. Οφείλω όμως σαν δημιουργός να εξηγήσω την δική μου οπτική γωνία που είχα όταν δημιούργησα το παιδί μου. Σίγουρα ο κάθε αναγνώστης κρίνει βάσει την δικής του οπτικής γωνίας που το προσεγγίζει. Εγώ όμως οφείλω να εξηγήσω την δική μου. Από εκεί και πέρα κάθε οπτική γωνία σεβαστή. Καλή Κυριακή. ::up.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ
18-12-2011 @ 11:28 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ο Γέροντας
18-12-2011 @ 12:52 | Πρώτη κοντά τους έφτασε η ταπεινή ζητιάνα.
Σαν άνθρωπος σε νούμερα, να συμπαρασταθεί.
Τριάντα δυό χρονών ήτανε, η σκοτωμένη μάνα.
Εννιά χρονών η κόρη της και πάει να την βρει. ::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
Πόσο λάθος το έζησαν ,το τέλος τους, κόρη και μάνα.
Ο τρόπος που τα σκέφθηκαν , δεν ήτανε ο σωστός.
Λεφτά υπήρχαν αρκετά, να δώσουν στην ζητιάνα.
Μα ο χρόνος τους σαν νούμερα ,ήτανε λιγοστός!!!!! ::sad.:: ::sad.:: ::sad.::
| | Στιχομανής
18-12-2011 @ 14:26 | Κάθε βήμα που κάνει ο άνθρωπος μακριά από την ανθρωπιά του, φέρνει όλη την ανθρωπότητα ένα βήμα ποιο κοντά στην καταστροφή της. Πόσα βήματα απομείνανε άραγε για όλους μας!!!
::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
18-12-2011 @ 16:29 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | maniauri
18-12-2011 @ 17:08 | Μία θαυμάσια δημιουργία, πάντα επίκαιρη, γραμμένη πανέμορφα !!!!!!!!!::theos.:: ::angel.:: ::theos.:: Καλό βράδυ Γιάννη | | XARMOLYPH
18-12-2011 @ 17:32 |
...εξαιρετικό...όταν χάσει ο άνθρωπος τα συναισθήματα του...καταντά ένα απλά νούμερο...
| | dimos-tzeni
18-12-2011 @ 20:24 | ....::1255.::!!!!!!! | | ierapostolos
18-12-2011 @ 21:17 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
