Γιάννης Ποταμιάνος
21-12-2011 @ 09:16 | Ο ουρανός όλο και πιό πολύ κατεβαίνει
και κατεβαίνει
και κατεβαίνει
να συναντήσει τη γη
και εγώ ανάμεσα
μικραίνω
κονταίνω
συνθλίβομαι.
Πολύ δυνατό ποίημα
Μπράβο Γιάννη
Καλή σου μέρα
::yes.:: ::yes.:: | |
αντικλείδι
21-12-2011 @ 09:20 | Μπράβο ! υπέροχο !!! ::hug.:: | |
oneiropola
21-12-2011 @ 10:28 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
monajia
21-12-2011 @ 10:51 | ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ,,,,,,,,,,,,,
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Rannia . k
21-12-2011 @ 11:42 | Καταπληκτικό Γιάννη!!!
Καλό μεσημέρι και Καλές Γιορτές!!!
::theos.:: ::xmas.:: ::theos.:: | |
ο Γέροντας
21-12-2011 @ 15:13 | αι τι δε θα έδινα
να μπορούσα να γυρίσω πίσω
να σε συναντήσω πρώτη φορά
να σε αγαπήσω από την αρχή
να δώσω πάλι τη μάχη ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
galanidoy
21-12-2011 @ 16:36 | καταπληκτικό...!!!!
::up.:: ::hug.:: ::up.:: | |
ierapostolos
22-12-2011 @ 11:20 | .....Δε θα μπορούσα να σ'αγαπήσω ξανά
όχι, δε θα μπορούσα
τουλάχιστο όχι περισσότερο από μιά κούπα ζεστό καφέ
και δυό τσιγάρα σκέψεις
που αρχίζουν να μουτζουρώνουν
το λευκό χαρτί
και τις λευκές σελίδες της ζωής μου......
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
love2dance
14-02-2012 @ 14:35 | σταματηστε να γραφετε ομορφα!
πρεπει να φυγω κ δεν θελω! | |
 |
