| |
οταν ημουν μικρη σκεφτομουν
διαφορετικη ζωη ονειρευομουν
το πονο που εννοιωσα δεν θα ξεχασω
το ξερω πως πρεπει να το ξεπερασω
γυριζα στο σπιτι με κλαμματα
και σκεψεις μεχρι τα χαραματα
αυτο γινοταν για καιρο
ενω εψαχνα τροπους να σωθω
στο σπιτι μου φωαναζε η γιαγια μου
γιατι δεν διαβαζα τα μαθηματα μου
εγω ειχα τους στοιχους συντροφια μου
φυλαχτο μεσα στην αγκαλια μου
καθε απογευμα που εδυε ο ηλιος
ο κοσμος σταματαγε να ναι ιδιος
καποτε αυτο θα αλλαξει
δεν πρεπει να μαι τρομαζει
ξυπνησα ενα πρωι και ενοιωθα δυνατη
ημουν 12 χρονων
και ο πατερας μου ακομα απων
το παιδι αρχιζε να μαι πλησιαζει
η ζωη μου αρχιζε να αλλαζει
μια που σηκωθηκα
μαζι του τσακωθηκα
απο τοτε ποτε ξανα δεν πληγωθηκα
ειχα καταφερει να διωξω τον φοβο
ειχα σταματησει τον πονο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
