| |
Θέλησες παρολαυτά να γεννηθείς
Κι ας ήξερες τι θα βρεις –
το Γολγοθά το σταυρικό και το στεφάνι
το καμωμένο όχι από λιες μ’ από τη χλεύη.
Το αφιλόξενο και κρύο των ανθρώπων.
Το διωγμό τους - αίμα βρεφών να ρίχνουν πάνω Σου
το μονοπάτι της ερήμου μες στο πλήθος
την προδοσία των φίλων, την ακατανοησία, την παρεξήγηση,
-λόγια φτηνά, λόγια μεγάλα, λόγια ανθρώπων-
Το θαυμα σου να γινεται συζητηση
το κυνισμο -κυνοδοντα της θλιψης
τη μοναξιά της προσευχής, το ασκούπιστο δάκρυ στο πρόσωπό Σου,
τη βία, τον εμπαιγμό, τον περίγελο, το ανάθεμα,
αχαριστία, συκοφαντία, άδικο,
πικρά καρφιά εις τον αιώνα των αιώνων.
Και από πάνω να ζεις το σπαραγμο
της μάνας Σου, να σπαρταρά θωρωντας,
όχι τη σταυρωμενη Αγαπη, απλως το γιο
που να γεννησει δεχτηκε απορωντας.
Και τώρα ποιος στ’ αλήθεια να μπορεί
όσο και να πορφυρίζει ο σταυρός του,
στα μάτια να γυρίσει να Σε δει
«γιατί να γεννηθώ»
να ξεστομίσει εμπρός Σου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
