| |
| | Ωραία Κοιμωμένη |  | | | Μακάρι στην επί θύραις νέα χρονιά, να 'χω νέα πιο ευχάριστα να λέω... | | |
(Έμμετρες σκέψεις πάνω απ' το μνήμα της Κ.Γ.)
Οι μέρες μας μ’ αλαλαγμούς
αντάμα κι οι βδομάδες
κυλάνε σαν τους ποταμούς
και σα χιονοστιβάδες…
Κι είν’ οι καρδιές λαβύρινθοι,
οι μνήμες κυκεώνες
κι οι μαύροι πόθοι τους ανθοί
σε χρόνι’ – αρμαγεδδώνες…
Το μέλλον ξεροπήγαδο,
το παρελθόν κουβάρι
κι ο κόσμος στον ορυμαγδό
σαπίζει σαν κουφάρι…
Σού κήρυξαν τον πόλεμο
οι δήμιοί σου χρόνοι,
προτού σού σφίξουν στον λαιμό
της Μοίρας την αγχόνη…
Τώρα το σήμαντρο χτυπά,
μα 'συ στο ξεροβόρι
κοιμάσαι σαν του Χαλεπά
τη μαρμαρένια κόρη…
==============================================
Το τραγούδι του ληστή
Ποίηση: Δημήτρης Κοσμόπουλος
Μουσική – Ερμηνεία: Τατιάνα Ζωγράφου
Ποιός είναι που δε σκότωσε,
μα είναι γεμάτος φόνο
κι ανοίγει τάφο στην καρδιά,
να θάψει όλο τον πόνο;
Τα σύννεφα στον ουρανό,
η θλίψη του στα μάτια
κι ο κάθε χρόνος κλάδεμα
κι οι μέρες του κομμάτια…
Γιατ’ είναι κήπος το κορμί
κι είν’ η ψυχή χωράφι.
Κι όταν βλαστήσει το κακό,
όλα πηγαίνουν στράφι…
Καιρός για το ξεχέρσωμα.
Κι ας πέσει η σπορά Σου
στη μαύρη γη του κήπου μου,
βροχή να ξεδιψάσω…
Φεγγάρι στις βουνοκορφές
κι ασήμι στα λαγκάδια.
Και πιο ασημένιο το ουρλιαχτό,
του λύκου τα σημάδια.
Σκοτάδι απ’ τα πατήματα
απάνω στ’ άσπρο χιόνι…
Αδειάζουν τα πνευμόνια του,
το μάτι του κρυώνει…
Γιατ’ είναι κήπος το κορμί
κι είν’ η ψυχή χωράφι.
Κι όταν βλαστήσει το κακό,
όλα πηγαίνουν στράφι…
Καιρός για το ξεχέρσωμα.
Κι ας πέσει η σπορά Σου
στη μαύρη γη του κήπου μου,
βροχή να ξεδιψάσω…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
despoina lira
26-12-2011 @ 03:23 | Τώρα το σήμαντρο σιωπά
και, μέσ’ στο ξεροβόρι,
παγώνεις σαν του Χαλεπά
την Κοιμωμένη Κόρη… ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ptoumassis
26-12-2011 @ 07:06 | Ναι, μόλις τώρα το κατέβασα "το τραγούδι του ληστή" και το ακούω, μαζί διαβάζοντάς το... Ομολογώ ότι έχεις πολύ ενδιαφέρον ποιητικά... Πρέπει να είμαστε μια ηλικία εμείς. (Γεννήθηκα το '62). Μ' αρέσει και ως τραγούδι! Εξαιρετική η Τατιάνα.
Τώρα, για το πρώτο, το "ωραία κοιμωμένη", δεν με πείθει μεν ότι είναι όντως ωραία η κοιμωμένη - καν κοιμωμένη δεν με πείθει ότι είναι - παρόλα αυτά, βλέπω την ωραία Τέχνη που βάζεις μέσα. Έχεις φτάσει σε αρεστό επίπεδο κι αυτό φαίνεται εύκολα από μένα...
Μένει να έρθουν οι χρόνοι του πόνου - ή κάποιων άλλων απροσδιόριστων ακριβώς συναισθημάτων - κι αυτοί θα γεννήσουν μετά... Που ήδη γεννήσανε, αν κρίνω από το "τραγούδι του ληστή". Θα δω κι άλλα σου. Τιμή μου που με σχολίασες Εσύ.
Παναγιώτης Τουμάσης | | monajia
26-12-2011 @ 08:25 | ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΓΡΑΦΗ..................
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ..................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Denis
26-12-2011 @ 10:21 | Καλημέρα, παίδες! Σας ευχαριστώ από καρδιάς!
Παναγιώτη, έχεις δίκιο: ηλικιακά, είμαστε αρκετά κοντά...
Νομίζω πως η απερχόμενη χρονιά μάς επιφύλασσε για το τέλος της τον ποιητικότερο δίσκο της... Και, βέβαια, αυτός δεν είν' άλλος απ' τον ''Μ' έναν τρόπο μυστικό'' της Τατιάνας Ζωγράφου, στον οποίο ανήκει και το εξαίσιο ''Τραγούδι του ληστή''! Ο δίσκος περιλαμβάνει 17 υπέροχα τραγούδια, το ένα καλύτερο απ' τ' άλλο και όλα σ' εντελώς απρόβλεπτους ποιητικούς στίχους! Σάς τον συνιστώ ανεπιφύλαχτα!
Επίσης, Παναγιώτη, έχεις δίκιο, που δεν πείθεσαι για την ομορφιά της ηρωίδας μου, γιατί το ''ωραία'' εδώ χρησιμοποιείται όχι ως επιθετικός, αλλά ως επιρρηματικός προσδιορισμός στη μετοχή ''κοιμωμένη'' και, μάλιστα, με αρκετή δόση υποδόριας πικρίας, αν λάβεις υπόψη, ότι η κόρη ''κοιμάται''... ωραία για πάντα, όσο, φυσικά, ωραία μπορεί να είναι η μετάσταση ενός ανθρώπου! Δηλ., ήθελα να εννοηθεί, αν και δεν ξέρω, κατά πόσον είναι αρκετά ευκρινές, ότι η κοίμησή της είναι... ωραία, κι όχι τόσο αυτή η ίδια, εσωτερικά ή εξωτερικά... Εσωτερικά, βέβαια, νομίζω, πως δεν αμφιβάλλει κανείς, ότι επρόκειτο για ένα πλάσμα ολότελα ψυχικά καθημαγμένο...
Θερμές ευχές σ' όλες και σ' όλους! | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
26-12-2011 @ 13:47 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Yol
26-12-2011 @ 14:51 | Καιρό είχες να εμφανιστείς, Denis. Έρχεσαι πάντα με στίχους απλούς, αλλά αιχμηρούς. Καλή χρονία να έχεις, στιχόφιλε. | | arpistre
26-12-2011 @ 21:24 | ακριβοδιάβαστος
πολύ χαίρομαι όταν σε βρίσκω
::hug.:: | | TAS
27-12-2011 @ 20:22 | ο χρόνος ήταν πάντα δήμιος . . .
- μαζί με την arpistre κι εγώ . . | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
