Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δάκρυα καρδιάς
 
Κάθε βράδυ που ακόμα και η μοναξιά μ αφήνει μόνη
Μια σκέψη στο μυαλό έρχεται και με στοιχειώνει
Έρχεται η ώρα που στο παρελθόν βυθίζομαι
Και ξέρω πως δεν πρέπει μα είναι σαν να εθίζομαι
Σε θέλω, και νιώθω πυρετό και πόνο
Δεν σ έχω, και καίγομαι στης κόλασης τον δρόμο
Τελικά όποιος είπε ότι ο έρωτας είναι συναίσθημα χαράς
Μάλλον δεν ένιωσε ποτέ την άισθηση μοναξιάς και συμφοράς
Ή την οργή του μνησίκακου φτερωτού θεού
Που για τιμωρία με τα βέλη μας τρυπάει
Όχι για να σκοτώσει μα για κάτι χειρότερο αυτού
Αγωνία θανάτου συνεχώς να μας τυρανάει
Το είπε κ άλλος ο έρωτας και ο θάνατος πως είναι αδερφάκια
Κ οι δυό μπορούν να κάνουν την καρδιά σου κομματάκια
Το ίδιο σκοτάδι πέφτει γύρω σου όταν κοιτάς στην αγκαλιά σου
Κ δεν τον βλέπεις μεσα εκεί στα χέρια τα δικά σου…


Δεν θα αντέξω πολύ καιρό έτσι ίσως πρέπει να σ' αφήσω
Και να πάψω και εγώ εμένα πιά να βασανίζω
Ίσως αν ήμουν άλλη άισιο τέλος να είχε αυτή η ιστορία
Ίσως να γίνω αυτή η άλλη στην πορεία
Μέχρι τότε να προσέχεις και ελπίζω να με σκέφτεσαι
Να ακούς τους στίχους μου και δίπλα μου να έρχεσαι
Όσα μαζί σου ένιωσα και δεν στα έχω πεί
Όλα εδώ θα τα δείς ζωγραφισμένα στο χαρτί
Κάθε φορά που θα με πνίγει η σκέψη μου θα γράφω
Κυλάει το δάκρυ και μαρτυρά τα όσα περιγράφω
Και αν γιατί σε έχασα καταβάθος δεν θέλω να ξέρω
Όσο κολλάω και χάνομαι τόσο υποφέρω
Συνεχώς σε σκέφτομαι και δεν μπορώ να φταίω
Ωκεανός οι σκέψεις και νιώθω να επιπλέω
Μα δεν σου δίνω ευθύνη που βρήκες την αγάπη
Χαίρομαι που είσαι καλά και αυτό είναι το κάτι
Που θα με βοηθήσει να αντέξω στην μάχη με τον χρόνο
Και το χαρτί την σκέψη μου θα ξεμπλοκάρει μόνο …


Βρίσκω το θάρρος τα δάκρυά μου θα στεγνώσω
Στον εαυτό μου άφεση αμαρτιών θα δώσω
Εξάλλου η μοίρα τα έχει όλα αυτά σχεδιασμένα
Ίσως να μην ήταν γραφτό να έρθεις ποτέ σε μένα
Ίσως ο δρόμος μου να ήταν παράκαμψη στο δικό σου μονοπάτι
Και όταν ήσουν εκεί εγώ ήμουν φευγάτη
Ίσως να ήσουν η αφορμή για να ωριμάσω
Και μέσα απ τον πόνο μου τα πάθη να δαμάσω
Μα ακόμα και αν έμαθα να ζώ χωρίς εσένα
Νιώθω σαν να έπαιξα με ζάρια πειραγμένα
Να ξέρεις πώς αυτά γράφτηκαν ένα βράδυ απ τα πιο δύσκολα
Που τόλμησα να δω στα μάτια της αλήθειας τα ανείπωτα
Το τελευταίο βέλος τράβηξα από την φαρέτρα
Και στόχευσα το τείχος που ναι αναμεσά μας από πέτρα
Να ανοίξω τον δρόμο όταν έρθει η ώρα να ξανασυναντηθούμε
Και ελπίζω πως τα μάτια μας την ίδια λέξη θα πούνε
Να βρούμε την χρυσή τόμη που θα κάνει τα πράγματα διαφορετικά
Εσύ να σκεφτείς πιο λογικά και εγώ με την καρδιά…




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Maryletta Apla
28-12-2011 @ 16:45
::theos.::
avantage
28-12-2011 @ 17:08
::up.:: ::theos.:: ::up.::
monajia
28-12-2011 @ 18:19
ΕΞΟΧΟ............................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aridaios
28-12-2011 @ 19:35
ο έρωτας και ο θάνατος πως είναι αδερφάκια
Κ οι δυό μπορούν να κάνουν την καρδιά σου κομματάκια

Christina Black Rose
πολυ γλυκοοοοοοοοοοοοοο,τρυφεροοοοοοοοοοο
μπραβο σου

Το τελευταίο βέλος τράβηξα από την φαρέτρα
Και στόχευσα το τείχος που ναι αναμεσά μας από πέτρα
Να ανοίξω τον δρόμο όταν έρθει η ώρα να ξανασυναντηθούμε

ωραιες εικονες και συναισθηματα
::love.:: ::love.::
φιλακια απο την Φλωρινα ::hug.::
Christina Black Rose
28-12-2011 @ 19:39
ευχαριστώ πολύ!! ::smile.::
ο Γέροντας
28-12-2011 @ 20:53
Βρίσκω το θάρρος τα δάκρυά μου θα στεγνώσω
Στον εαυτό μου άφεση αμαρτιών θα δώσω
Εξάλλου η μοίρα τα έχει όλα αυτά σχεδιασμένα
Ίσως να μην ήταν γραφτό να έρθεις ποτέ σε μένα ::yes.::

καλή χρονιά Χριστίνα ..............
MaryVeg
28-12-2011 @ 21:11
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Christina Black Rose
28-12-2011 @ 21:13
επίσης !!


Christina Black Rose
28-12-2011 @ 21:13
Μαράκι ::kiss.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο