Εκεί στο βάθος της καρδιάς
σε μια ζεστή γωνιά,
εκεί υπάρχεις!
Εκεί ανάβουν πάντα
κάτασπρα κεριά.
Μέσα στην φλόγα τους
που τρεμοπαίζει σιωπηλά
σε βλέπω να χαμογελάς αχνά
κι ας έχεις φύγει μακριά…
Εκεί στο βάθος της καρδιάς
μέσα στην φλόγα των κεριών
θα ζούνε πάντα εκείνοι…
οι φίλοι
που την φιλία υμνούσαν
χαμογελούσαν
- άραγε τι αναζητούσαν -
κι έπειτα φύγαν
και δε γυρίσανε ποτέ ξανά…
