|
| Άνθρωπος | ![Προηγούμενη σελίδα](/skin/images/misc/back2.gif) | | Το ποίημα αυτό το έγραψα για οτι ένιωσα με την ταινια my left foot | | Η γύμνια πάντα αναστατώνει,
τις ανέραστες ψυχές,
κοιτά τα μάτια και πληγώνει,
μα πληγώνονται και αυτές.
εκτεθειμένη στα θηρία,
να τους παίζει μουσική,
μα φοβάται μη την φάνε,
κι έτσι παίζει πιο πολύ.
Ποιο φιλί θα τη δαγκώσει,
φεύγει από τις αγκαλιές,
μη δαγκώνεις και χαϊδεύεις,
παρά γεύσου της πληγές.
Έτσι ντύνονται οι ανθρώποι,
κουλουριάζονται οι ψυχές,
ντύνονται και τα φιλιά απόψε,
και στενεύονται οι καρδιές.
Ε, λοιπόν δε δίνω φράγκο,
τι ζητάτε πιο πολύ,
είμαι εγώ, δε λογαριάζω,
πάρα το γυμνό φιλί.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
| | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|