| |
Ψεύτικα θαύματα μου έταξαν συγγνώμη,
στις άδειες άμυαλες σκηνές μου προσευχή.
Λάθη κατάπτιστα, η μοίρα μου θυμώνει,
που σε ανέχτηκα ιδέα εριστική.
Κυνηγημένο αύριο τα βλέφαρα σου στέλνουν,
κάποιες αλλώτριες προβλέψεις του μετά.
Μετανοιωμένο χτένισμα οι χωρισμοί σαν φέρνουν,
την μεθυσμένη κάτοψη της φλέβας σου ξανά.
Στενοχωρείς το πάθος σου συχνά μέσα στο κρύο,
λιώνεις τους πάγους μου με δάκρια φυγής.
Υποχωρείς μικρόψυχα εγωισμού θηρίο,
έρχεται ο έρωτας, ξανά μην προσπαθείς.
Χάρτινες βάναυσες βελόνες στο μυαλό μου,
δεν το αγγίζουν, επιμένουν, ενοχλούν.
Είναι εφιάλτης της αγάπης τ' όνειρο μου,
και οι αναμνήσεις μου πνιγμένες ξενυχτούν.
Και η δροσιά εκεί συνέχεια να γέρνει,
και το πλευρό σου να μοιράζει μοναξιά.
Μεσ' στ' αδιέξοδο πεθαίνεις τρομαγμένη,
λύπεις και τ΄αύριο σου ξέβρασε φωτιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
