| |
Το κέντημα
Της νοσταλγίας η κλωστή παράπονο υφαίνει
στημόνι υφάδι η προσμονή που σταυρωτά τις δένει,
χρωματιστή η αγάπη μου επάνω κεντημένη
κάθε κεντίδι βάλσαμο στάζει και με γλυκαίνει.
Κέντησα τριανταφυλλί χαμόγελα και κρίνα
ρόδα λευκά και θαλασσί γοργόνες και δελφίνια
δαντέλες χρυσοκέντητες με της αγάπης νήμα
μες της αυγής τα διάφανα τα πέπλα της στο κύμα.
Ράβει η κλωστή τη θύμηση περνώντας το βελόνι
από τα φύλλα της καρδιάς και την ψυχή ματώνει,
μα η βελονιά δε μάτωσε, ράβει λευκό φεστόνι,
τον ερχομό σου κέντησε πουλί που αργοζυγώνει.
ΚαΤερίνη.
7.12.11
Χρόνια πολλά γλυκιά Φυλλένια μου, η σκέψη μου είναι πάντα κοντά σου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
