| |
την παλια του αγαπη ζηταει
και μες στη μοναξια παραπαταει
ολα αλλαζουνε
δεν μενει τπτ ιδιο
ολα σκιαζουνε αν τα φοβασαι
ολα σκοτωνουνε αν το πιστευεις
και δεν πεταει πλεον
μενει στις χαμηλες τις πτησεις
στα ηλιοβασιλεματα
και τα αυριο στις ειδησεις
και καποιοι ταζουνε λαγους
και μενουν μονο ταξιματα
και μενουν μονο υποσχεσεις
την επαυριο
θα ρθει το καλοκαιρι
την επαυριο
θα φυγει η κριση
εκεινο το μαυρο συννεφο στο στηθος μας
κεινη η μαυρη λεξη στην καρδια μας
την ψυχη του ζηταει
σε βιβλια ξεχνιεται
σε εικονες ταξιδευει
και ο χρονος κυλαει
φιδι που παει
ψυχη που τραβαει
καπου σαλευει ενα φιδι
τα σωθικα μας αλλαργεψαν
ακουει στις ειδησεις
κλεινει το φως
την επαυριο θα περασουν νεα μετρα δυστυχως
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
