Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ποιητές
 Στον Δάσκαλο μου.
 
ΠΟΙΗΤΕΣ.

Έρχονται, φεύγουν βιαστικοί
μ’ ένα κλαδί δόξης στο στόμα.
Ο νους τους είναι φυλακή
κλειδί το φως κι ο κόσμος στρώμα.
Έρχονται, φεύγουν, μια στιγμή
στίχοι που ‘γίναν σπαραγμοί,
σώματα που’ θρεψαν το χώμα.

Μύστες μιας άγνωρης φυλής
με τα τετράδια στο χέρι
της μοίρας τους λυσιτελείς,
έχουν τις λέξεις για μαχαίρι.
Μύστες που ξέρουν το φιλί,
τον πόνο μέσα απ’ το «αλί»,
την προσευχή με τ’ αγιοκέρι.

Τους λένε οι άλλοι Ποιητές
τους λέω εγώ « Εσταυρωμένους» ,
σε ένα μαρτύριο ζηλωτές
για του καθένα τους επαίνους.
Έρχονται, φεύγουν, δυστυχώς
και του καιρού τα «προσεχώς»
μύστες δεν θέλουν, περασμένους.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
11-01-2012 @ 20:29
Έτσι.
Αυτό το ποιήμά σου είναι τόσο πολύ...τόσα πολλά μαζί
Βασίλης Μ.
11-01-2012 @ 20:44
Έτσι είναι... ::smile.::
Καλησπέρα Αθανασία!!!!!!!!!!!! ::smile.::
monajia
11-01-2012 @ 20:46
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΑΦΙΕΡΩΣΗ..............

::love.:: ::love.:: ::love.::
Petrosadam
11-01-2012 @ 21:28
Εξαιρετικό!
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
11-01-2012 @ 21:47
ετσι ακριβως..............
jilan
11-01-2012 @ 22:46
Εξαιρετκό!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
iokasth
11-01-2012 @ 23:24
ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΌ !!!!
Καλό ξημέρωμα Αθανασία μου
ΝεφΕλλη
ΕΥ-ΔΟΚΙΑ
12-01-2012 @ 17:17
Τους λένε οι άλλοι Ποιητές
τους λέω εγώ « Εσταυρωμένους» ,
σε ένα μαρτύριο ζηλωτές
για του καθένα τους επαίνους.
Έρχονται, φεύγουν, δυστυχώς
και του καιρού τα «προσεχώς»
μύστες δεν θέλουν, περασμένους

................................................ ::theos.::
Συλλογος Ερωτεωμενων και φιλων
14-01-2012 @ 21:56

Έρχονται, φεύγουν βιαστικοί
μ’ ένα κλαδί δόξης στο στόμα.
Ο νους τους είναι φυλακή
κλειδί το φως κι ο κόσμος στρώμα.
Έρχονται, φεύγουν, μια στιγμή
στίχοι που ‘γίναν σπαραγμοί,
σώματα που’ θρεψαν το χώμα.

καλλιτεχνικο! ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο