| |
Θέλω τα χείλη μου απόψε να σφραγίσω
Με μαύρη πίσσα και με πέτρινα καρφιά
Τα λόγια πέφτουν στο κενό..γυρίζουν πίσω
Και ο αντίλαλος διπλά με τυραννά...
Τώρα θα μάθω να μιλάω με τα μάτια
Κάποιος στον κόσμο σαν και μένα θα πονά
Με τη γαλήνη της σιωπής χτίζω παλάτια
Πλάθω τις λέξεις μου σε έπιπλα ακριβά...
Τί ωφελεί ν' αγωνιάς και να χτυπιέσαι?
Η μοναξιά είναι γενναία προσμονή
Κι αν στις πιο δύσκολες στιγμές την καταριέσαι
Θα σ' ανταμείψει..αν αντέξεις τη ζωή...
Έτσι θα θρέψω το παρόν με αναμνήσεις
Για να μεστώσει..με καρπούς αλλοτινούς
Σαν θα ζητάς πίσω το χρόνο να γυρίσεις
Μάτια στην πλάτη θα φορέσω..να μ' ακούς!...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
