| |
| | Ευαίσθητη Καρδιά |  | | |
[align=center]Κοιτάζω πάλι μεθυσμένος το άδειο κρεβάτι,
και στο ράδιο ακούω το δικό της κομμάτι...
Μα ακόμα το φιλί της μες στα χείλη μου γεύομαι,
με κάθε σκέψη που τη φέρνει μπροστά μου, μαγεύομαι...
Να ήταν πέτρα η καρδιά, να μη πονούσα,
να μη μπορούσα ν’ αγαπώ και να μη νοιάζομαι.
Εκείνη που έφυγε μακριά, να την ξεχνούσα,
μα έχω ευαίσθητη καρδιά και τη χρειάζομαι...
Για εκείνη όλους τους φίλους συνέχεια ρωτάω,
στα στενά της γειτονιάς της τα βράδια γυρνάω...
Μα ακόμα το κορμί της στα χέρια μου αισθάνομαι,
και έτσι αργά στης μοναξιάς το σκοτάδι, χάνομαι...[/align]
Χρήστος Μπαλτατζίδης 18/01/2012
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Όποια θελήσει τα τραγούδια μου να κρίνει, ας το σκεφτεί μήπως γραφτήκανε για εκείνη… | | | |
|
Antony-P
18-01-2012 @ 03:47 | Ωραίο Χρήστο. ::up.:: ::up.:: Καλήσου μέρα | | monajia
18-01-2012 @ 08:13 | Να ήταν πέτρα η καρδιά, να μη πονούσα,
να μη μπορούσα ν’ αγαπώ και να μη νοιάζομαι.
Εκείνη που έφυγε μακριά, να την ξεχνούσα,
μα έχω ευαίσθητη καρδιά και τη χρειάζομαι...
ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ....................
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | avantage
18-01-2012 @ 13:49 | Να ήταν πέτρα η καρδιά, να μη πονούσα ::yes.::
και έτσι αργά στης μοναξιάς το σκοτάδι, χάνομαι...
::theos.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
