| Σε έχουν κάνει τελατίνι,
και ξεχαρβάλωτο πατίνι,
ανεβοκατεβαίνεις σκάλες,
χτυπά κι η μέση σου σε μπάλες.
-
Όλη τη μέρα σφουγγαρίζεις,
στα δύο πόδια γονατίζεις,
κούτες ανοίγεις ξεχασμένες,
με παλιογράμματα φουσκωμένες.
-
Οι αράχνες όμως ζωντανές,
έχουνε καταφάει το χθες,
το τζάκι καίει το παρελθόν,
μιας κι έχεις, έντονο παρόν.
-
Όλοι περιμένουν από σένα,
πρασινομάτα μου παρθένα,
στενοχωριέμαι που κουράζεσαι,
κι από τον πόνο ανταριάζεσαι.
-
Ακόμη θέλω να το ξέρεις,
να πάψεις πια να υποφέρεις,
είναι υπέροχη η καρδιά σου,
και θέλω να βρεθώ κοντά σου.
-
Η κούραση που σε τυλίγει,
μαχαίρι σε εμένα μπήγει,
δεν θέλω να σε βλέπω έτσι,
έλα και φτιάξε ένα γιουβέτσι.
-
Κουράζεσαι πολύ γλυκιά μου,
κι αντί νάσαι στην αγκαλιά μου,
τι κάθεσαι και τακτοποιείς,
με ύφος κούρασης πολλής.
-
Τέλειωνε με το παρελθόν σου,
και τις φοβίες των παιδιών σου,
άσε την κούραση, καλή μου,
κι εγκαταστάσου στη ζωή μου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|