| |
Με μία μάλλινη ζεστή ζακέτα
μέσα στο κρύο,αξημέρωτα
σ'άθλια μπαρ και σ'αδειανά πακέτα
με αγωνία αναζητάς τον έρωτα
Έρημοι δρόμοι και ψυχρές πλατείες
απ'την Σκουφά ως την Ομόνοια
δεν είν' η Αθήνα πια για αισθηματίες
στο δέρμα νιώθεις μονάχα τη διχόνοια
Γι'αυτό σου λέω,μην χαμηλώνεις τα φώτα
και μη θυμώνεις ο ουρανός σαν συννεφιάζει.
Κράτα με τώρα αγκαλιά σου όπως και πρώτα
κι άσε τον κόσμο να περνά και να φωνάζει
να μην ντραπείς για κάθε φόβου τον ιδρώτα
όποιος μας ξέρει,σε εμάς θέλει να μοιάζει
Μ'ένα μπουφάν γκρι και λεκιασμένο
μέσα στο κρύο,ξημερώματα
κορμί βαρύ που ασφυκτιά φυλακισμένο
και αναρώνει απ'του καιρού τα μαχαιρώματα
Έρημοι δρόμοι για κρυφές αιτίες
πλατεία Κοτζιά και του Συντάγματος
αδιαφορούνε που περνάν αφλογιστίες
και δίνουν βάση στην αξία του ανταλλάγματος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
