| Κι όταν σε αγκαλιάσουν Αγάπη...
τα χείλη να κοκκινίζουν...
τα χτυποκάρδια να χαιρετούν στις ακτές...
κι Εσύ Αγάπη...
κάθετα να καρφώνεις την μνήμη...
σκορπίζοντας νότες...
απογειώνοντας φωνήεντα...
Αγάπη το γνωρίζουμε...
μονάχα τα φωνήεντα...
Ανατέλλουν...
Ζουν...
Ηδονές...
Εσύ...
γεννάς έφηβες ανάσες...
Εσύ...
αφυπνίζεις στιγμές...
Εσύ...
μου έμαθες να γνωρίζω...
να εξιτάρω "βάναυσα"...
στρατηλάτης...
του Έρωτα τις διαδρομές...
Εσύ...
Αγάπη...
Πως να αντι-σταθώ...
επιλέγεις Ζωή και Θάνατο...
κι ο Θάνατος στον Έρωτα...
Είναι το μεγαλείο τις τιμής στον Θεό...
στον Ναό του Έρωτα...
πως ν' αντι-σταθώ...
στο νάμα της ποίησης...
Στέλιος Κ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|