| O αέρας παγωμένος ... λυσσομανά ...
κι η Αριστοτέλους έρημη , στις δύο το πρωί
Ήταν πάντα τόσο σκοτεινή η πλατεία ;
Φταίει η μιζέρια της κρίσης ή που έφυγες ;
Κάναμε βόλτα και μου αγόραζες κάστανα ,
να μου ζεστάνεις τα χέρια.
Νομίζω κείνη τη στιγμή σ ερωτεύτηκα
την μικρούλα εκείνη στιγμή
Όταν ερωτεύονται οι άνθρωποι
κοιτάζει αλλού ο Θεός....
Κι όταν για έρωτα προσεύχεσαι
ποτέ δεν βοηθάει ….
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|