| |
| | Στο Περασμα |  | | |
Είδα το φως!
Ένιωσα τον` εαυτό μου, σαν φτερό…!
Η σάρκα μου από πίσω
Κολλημένη σε τοίχο-πάγο!
Η παράδοση της ψυχής …
Ήρθε!
Εγώ, που δεν παρακάλεσα ποτέ,
Σκύβω το κεφάλι μου,
Και αναρωτιέμαι-
Για τί ήταν όλα…?
Όχι, δεν παρακαλώ, δεν ζητιανεύω!!!
Μέσα στο σκοτάδι δαγκώνω το χέρι μου-
Μέχρι το κόκαλο!!!
Κλείνω τα μάτια μου !-
Ας είναι για τελευταία!
Ο πάγος, από πίσω,
Με φέρνει σε ακινησία!
Ο εαυτός μου-γίνετε γυαλί!!!
Πώς να ήξερε κανείς , το πόσο εύκολο πληγώνομαι?
Κρατώ το γυάλινο μου σώμα κολλημένο στο πάγο!
Κρατώ μέσα μου τους φόβους μου!-
Μη φυσήξει, μη πέσει φύλλο ή φωνή!-θα χαθώ!
Και αναρωτιέμαι- για τί ήταν όλα ?
Για λίγη αγάπη?
Για το πάντα?
Για ποτέ?
Ήρθε η βροχή! Τώρα…δεν έχει νόημα!
Τώρα είμαι εκατομμύρια γυάλινα δάκρυα της ψυχής…!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
21-01-2012 @ 08:09 | ομορφοοοοοοοο!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | aiolos65
21-01-2012 @ 08:32 | Πώς να ήξερε κανείς , το πόσο εύκολο πληγώνομαι? ::sad.:: ::sad.:: ::up.:: | | giannis0911
21-01-2012 @ 09:25 | Σ ότι ανάιτια μας βρίσκει σκιαγραφείται η μορφή του γυμνού κορμίου μας και τότε όλα μέσα από την εικόνα αποκτούν νόημα και λόγο ύπαρξης ενίοτε..
Καλημέρα... | | monajia
21-01-2012 @ 10:15 | ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΟΛΟ..................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | avantage
21-01-2012 @ 15:58 | Ήρθε η βροχή! Τώρα…δεν έχει νόημα!
Τώρα είμαι εκατομμύρια γυάλινα δάκρυα της ψυχής…!
Υπέροχο τέλος... ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | | picolino1517
21-01-2012 @ 19:13 | "Πώς να ήξερε κανείς , το πόσο εύκολο πληγώνομαι?
Κρατώ το γυάλινο μου σώμα κολλημένο στο πάγο!
Κρατώ μέσα μου τους φόβους μου!-
Μη φυσήξει, μη πέσει φύλλο ή φωνή!......Ήρθε η βροχή! Τώρα…δεν έχει νόημα!
Τώρα είμαι εκατομμύρια γυάλινα δάκρυα της ψυχής…!" ::theos.::
Υπέροχο!!! Όλο!!!Τόσο δυνατά συναισθήματα!!! ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
