| |
| | κάτω απο τα φύλλα |  | | | θάρθει πάλι η άνοιξη, θαρθει, μόνο να μας βρει ζωντανούς......... | | |
όλα μαζί πέφτουν ένα ένα
σαν τα φύλλα του φθινοπώρου πάνω μου
μα δεν είμαι η γη για να λιώσω να τα αφομοιώσω
απλά με σκεπάζουν, μερικές φορές δεν μπορώ να πάρω ούτε ανάσα
άλλες τινάζομαι με δύναμη στον ύπνο μου σαν απο πόνο δυνατό
μετά ξαποσταίνω και κοιμάμαι για λίγο
για λίγο ακόμη
θέλω κι άλλο
τι θα καταφέρω
θα ξεχάσω για λίγο
και μετά θα ξαναφυσήξει
και θα μαζευτούν όλα τριγύρω
και εγώ δεν είμαι μάνα γη να τα μαζέψω και να τα λιώσω
μα πνίγομαι και νοιώθω τόσο δα μικρή
το μόνο που νοιώθω
είναι πως κάτω απο την επιφανειακή μούχλα
που είχε αρχίσει να δημιουργείται
υπάρχει ακόμη ζωή
που μου δίνει Εκείνος
Εκείνος που έχει αποφασίσει να με κρατήσει
να με κρατήσει παρόλες τις συνθήκες
κι ας νομίζω πως πνίγομαι
κάνω την προσευχή μου και Τον παρακαλώ
να μου αφήσει μια ανάσα
μια ανάσα μέσα στην μπόχα του κόσμου
μέσα στην μπόχα των συναισθημάτων που βρωμάνε
που είναι της μόδας
που είναι δήθεν
που είναι άτρωτα
που είναι ψεύτικα
που είναι απάνθρωπα
που είναι ματαιόδοξα
που είναι μονόχνωτα
που είναι μόνο σαρκικά
κι εκεί που είχα σταματήσει να αναπνέω
δεν ξέρω τι
δεν ξέρω πως
νομίζω ότι όλα γίνονται νέα ξανά,
κι εκεί
κι εκεί που φαίνεται το τέλος
που όλα έχουν σκεπαστεί
ξεπετάχτηκε ένας μικρός μίσχος
μέσα απο το αίμα της καρδιάς μου
πέρνωντας δύναμη απο την ανάγκη
απο την ανάγκη μου για αγάπη
απο ανάγκη να νικήσω το φάντασμα της αγάπης
απο την ζωή, απο την ζωή
που έχω φέρει στον κόσμο
και κάθε φορά που με σκεπάζουν τα φύλλα
κι αισθάνομαι να αρχίζει η μούχλα του θανάτου
έρχεται εκείνη η ζωούλα
και μου λέει στο αυτί,
Μανούλα σ'αγαπώ,
και ευχαριστώ τον Θεό που σεχω Μανούλα,
και προσεύχομαι σεκείνον να σέχει καλά
και δεν θα σε αφήσω ποτέ να πάθεις τίποτε,
και
και
και
και είναι Εκείνος που μου δίνει πάλι
το φιλί της ζωής, μέσα απο το μοναδικό δικό Του θαύμα,
το παιδί μου,
τον Ευχαριστώ, τον Ευχαριστώ,
τον Ευχαριστώ, τον Ευχαριστώ,
και τον παρακαλώ καθημερινά μόνο εκείνος να με οδηγεί,
γιατί μόνη μου μένω κάτω, πολύ χαμηλά.......
και δεν υπάρχω...
τον Ευχαριστώ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ελπίζω αρα ζω, με αγάπη, κι η αγάπη ποτέ δεν χάνεται.. | | | |
|
martin luther
24-01-2012 @ 08:16 | http://youtu.be/WC1U_iOzJUM | | monajia
24-01-2012 @ 09:11 | ΥΠΕΡΟΧΟ ......................
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΘΗΝΑ ΜΟΥ...........
::love.:: ::love.:: ::love.:: | | aiolos65
24-01-2012 @ 09:18 | ξεπετάχτηκε ένας μικρός μίσχος
μέσα απο το αίμα της καρδιάς μου
πέρνωντας δύναμη απο την ανάγκη
απο την ανάγκη μου για αγάπη
απο ανάγκη να νικήσω το φάντασμα της αγάπης
έρχεται εκείνη η ζωούλα
και μου λέει στο αυτί,
Μανούλα σ'αγαπώ,
και ευχαριστώ τον Θεό που σεχω Μανούλα,
ΞΕΧΕΙΛΙΖΕΙ ΑΓΑΠΗ. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ............!!!! ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΑΘΗΝΑ. ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | aiolos65
24-01-2012 @ 09:20 | ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΥΧΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΕ ΕΝΑ ΘΕΟ ΠΟΥ ΣΥΝΗΘΩΣ ΔΥΣΚΟΛΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΣΤΙΧΟΥΡΓΩΝ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΩΝ. ΧΙΛΙΑ ΜΠΡΑΒΟ ΑΘΗΝΑ ΞΑΝΑ...........!!!!!!!!!!! ::angel.:: ::theos.:: ::yes.:: | | avantage
24-01-2012 @ 13:38 | ::love.:: ::theos.:: ::up.::
Όμορφες καλησπέρες... | | ALIROS
24-01-2012 @ 17:13 | ΑΘΗΝΑ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ::love.:: ::theos.:: ::theos.:: | | oneiropola
24-01-2012 @ 19:07 | ::up.:: ::up.:: ::hug.:: | | smaragdenia
24-01-2012 @ 19:46 | ΑΘΗΝΑ ΜΟΥ, ΕΝΑΣ ΥΜΝΟΣ..................
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΟΥ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ,
ΜΕΧΡΙ ΟΛΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.........
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | John Fenix
24-01-2012 @ 20:17 | Πολή όμορφη δημιουργία ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | martin luther
26-01-2012 @ 08:01 | ::hug.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
