| |
Θυμησου ελεγες
πως τα ιδανικα σου
τα θελω και τα πρεπει σου
να ειναι εδω μπροστα σου
ηρθαν οι μερες της σιωπης
οι νυχτες της υπομονης
που σε κρατουσαν ζωντανο
απο εναν κοσμο σκοτεινο
και ειναι παλι εδω
μπροστα σου
κοκκινες νυχτες της ντροπης
μερες με φως που δεν θα δεις
να ειναι αμιλητα οσα λες
ζωες χαμενες μα εσυ δεν κλαις
και ειναι εδω
μπροστα σου
εχεις αναλωθει χωρις αναστολες
σε περιθωρια με ανοιπωτες πληγες
να πινουν στο κορμι σου ασχετοι
αμιληκτοι κι αδιαφοροι
για ποσο ακομα
κι εγω σαν παρατηρητης
στης μοναξιας την φυλακη
που ο πεινασμενος εχει δει
να ειναι ελαχιστα σε αυτα που εχω ζησει
ζωη με πλουτο και τον εχω αποκτησει
για ποσο ακομα
συνεχισε ετσι να ζεις
με αρωμα την ηδονη
βασανιζε τον εαυτο σου
νωπες πληγες μες το μυαλο σου
για ποσο ακομα
και οχι γιατι για οσα εγιναν
αλλα γιατι για οσα δεν εγιναν
και τα ωφελημα σ ακολουθουν
χαρισμα ζωης οι μνημες που πονουν
για ποσο ακομα
και οι της γραφης λογιοι λογου και ηθικης
ανασκαλευουν αδικα σε κυριευουν
καμμια αντιδραση απο σενα δεν θα βρουν
εχεις τα ματια μια καρδια που την παλευουν
κι αντεχει ακομα
σε ακουγα κι αναρωτιεμαι
κλεφτα φιλια κι ολοι θαρρουν
ζεστη καρδια που να την βρουν
να παρουν λιγο κι αποκοιμιεμαι
για ποσο ακομα
ισως στον χρονο να σκεφθω να θυμηθω
στρεφω τα ματια μου ψηλα αριστερα και μπρος
σκεψεις για χρονο να αντιμετωπισω
οτι πιο νεο στην ζωη εχω να ζησω.
κι αντεχω ακομα
για ποσο ακομα
too dimitris aspiotis
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
