|
| Νύχτα καλοκαιρινή | | | Ποίημα του Νίκου Ζώρη για κάποιες μαγευτικές νύχτες του καλοκαιριού | | Νύχτα καλοκαιρινή, νύχτα γλυκιά, ερωτική.
Ολόγιομο το φεγγάρι, εκστασιασμένη η ψυχή.
Απ’ τη γλύκα της νυχτιάς γαληνεμένος κι ο αγέρας.
Κι εσύ ένα τραγούδι ακούς απ’ τον τραγουδιστή του σκοταδιού, τον γρύλο.
Κι ένα απαλό νερομουρμούρισμα παρέκει απ’ το ρυάκι που ασταμάτητα κυλάει.
Πόσο υπέροχα μιλάει σ’ εσένα απόψε της νύχτας η σιωπή!
Νύχτα καλοκαιρινή, νύχτα γλυκιά, μαγευτική.
Κι εσύ ταξιδεύεις με τα φτερά του ονείρου σου
κοιτάζοντας τ’ άγρυπνο το φεγγάρι,
το φεγγάρι αυτό που σε κάνει να θυμάσαι, να ονειρεύεσαι, να νοσταλγείς.
Τι μαγεία ν’ αντηχούνε τα βήματα του δικού σου ονείρου
μέσα σ’ αυτό το φεγγαρόφως που πλημμυρίζει τη θύμησή σου απόψε!
Νύχτα καλοκαιρινή, νύχτα γλυκιά, μαγική.
Κι εσύ θυμάσαι παλιές σου αγάπες, λόγια, χάδια, φιλιά, ηδονές,
κοιτάς το φεγγάρι και ριγείς και νοσταλγείς και κλαις,
νιώθεις ευγνωμοσύνη για τη νύχτα, που σου χαρίζει τέτοιες συγκινήσεις.
Τι εξαίσιο να πέφτουν, σα σταλαγματιές, μες στης νυχτιάς τη σιγαλιά,
οι δικές σου παλιές αγαπημένες μεγάλες στιγμές!
Το ποίημα του Νίκου Ζώρη “Νύχτα καλοκαιρινή”
υπάρχει στο βιβλίο του «Ακουμπισμένη στα όνειρά μας η ζωή» (σελίδα 82)
Εκδόσεις “Λεξίτυπον” - έκδοση 2011.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
monajia 26-01-2012 @ 09:40 | Νύχτα καλοκαιρινή, νύχτα γλυκιά, μαγική.
Κι εσύ θυμάσαι παλιές σου αγάπες, λόγια, χάδια, φιλιά, ηδονές,
κοιτάς το φεγγάρι και ριγείς και νοσταλγείς και κλαις,
νιώθεις ευγνωμοσύνη για τη νύχτα, που σου χαρίζει τέτοιες συγκινήσεις.
Τι εξαίσιο να πέφτουν, σα σταλαγματιές, μες στης νυχτιάς τη σιγαλιά,
οι δικές σου παλιές αγαπημένες μεγάλες στιγμές!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | avantage 26-01-2012 @ 14:07 | Θέλω καλοκαιράκιιιιι...Άχ βρε Νίκοοο...Νοστάλγησα τώρα...
Καλησπέρα... ::hug.:: ::hug.:: | | aiolos65 26-01-2012 @ 15:53 | Τι εξαίσιο να πέφτουν, σα σταλαγματιές, μες στης νυχτιάς τη σιγαλιά,
οι δικές σου παλιές αγαπημένες μεγάλες στιγμές! ::up.:: | | aridaios 26-01-2012 @ 19:45 | Κι ένα απαλό νερομουρμούρισμα παρέκει απ’ το ρυάκι που ασταμάτητα κυλάει.
Πόσο υπέροχα μιλάει σ’ εσένα απόψε της νύχτας η σιωπή!
::yes.:: ::theos.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|