| Κουστωδία πεπρωμένων,
ιστορίες ξεχασμένων
και κιτάπια μολυσμένων,
απ’ του χρόνου τη σιωπή.
Σκλάβοι αλυσοδεμένοι.
Η ελπίδα νεκρωμένη.
Η γιορτή σου περασμένη.
Μιά που έσβησε αυγή.
Βρες το θάρρος να μιλήσεις
και ποτέ μην ξανακλείσεις
την καρδιά και μην αφήσεις
την ψυχή στην φυλακή.
Συναυλία που ξενίζει.
Των τρελλών το μετερίζι.
Η αγάπη δεν σ’ αγγίζει
και κατάντησε πικρή.
Δες τριγύρω σου το αίμα.
Πως ανδρώθηκε το ψέμμα!
Έθαψαν καλά το ρέμα
και σκεπάσαν την πηγή.
Βρες το θάρρος να μιλήσεις
και ποτέ μην ξανακλείσεις
την καρδιά και μην αφήσεις
την ψυχή στην φυλακή.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|