| |
| | Στο σπίτι μας |  | | | Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του | | |
Είσαι μια ζάλη μεγάλη,
στις μουσικές μέσα κρύβεσαι
κι όλο χορεύεις, χορεύεις,
μ’ ένα ποτήρι κρασί.
Μού τυραννάς το κεφάλι,
πότε γελάς, πότε θλίβεσαι
κι έχεις μια λάμψη στα μάτια,
σαν τη σελήνη χρυσή.
Τρίζει η φωτιά στο μαγκάλι,
ξύλα τής δίνεις κι αμείβεσαι
και τα νυφιάτικα βγάζεις,
μα κάτι εντός σου νοσεί.
Είσαι στο σπίτι μας πάλι,
στάν’ τα σανίδια να νίβεσαι
κι αυτή η γριούλα που τρέμει
πλέκοντας, Θε μου, είσαι συ.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
monajia
28-01-2012 @ 18:44 | Είσαι στο σπίτι μας πάλι,
στάν’ τα σανίδια να νίβεσαι
κι αυτή η γριούλα που πάγωσε
πλέκοντας, Θε μου, είσαι συ.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ..ΟΜΟΡΦΗ ΑΦΙΕΡΩΣΗ...
| | avantage
28-01-2012 @ 18:52 | Μού τυραννάς το κεφάλι,
πότε γελάς, πότε θλίβεσαι
κι έχεις μια λάμψη παρήγορη,
σαν τη σελήνη χρυσή.
::smile.:: ::smile.:: ::smile.:: | | ΑΝΑΜΠΕΛ
28-01-2012 @ 21:38 | ::rock.:: ::rock.:: ::no.::
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | anuya
29-01-2012 @ 05:49 | μα κάτι εντός σου νοσεί!
αλήθεια | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
