| |
Μου άρεσε που κυμάνθηκα στην ελεύθερη πατρίδα σου!
που έγινα κομμάτι από την πανέμορφη την πλάση σου!
που έγινα φύλλο του ανέμου, σε μια πτώση στην ωραιόπλεκη την πλάνη σου!
Ένας καθαρός ουράνιος ορίζοντας μαίνεται, πέρα από τα τέλη της βροχής!
ωραίος,δυνατός,ερωτικός,ευωδιαστά να πλημυρισθεί!από την εγκράτεια της ομορφιάς σου!
τούτο το σεμνό αίσθημα να αγγιχθεί,πέρα από τα κείμενα των ωραίων προσμονών μας,
αγγελικά να διαχυθεί στο φώς του ήλιου!
Ως λατρευτή να αναδυθείς,ώς Αφροδίτη να πλυθείς, στο κεκραμένο της σιωπής!
ώς μια αιθέρια της μορφής! στο βλέμμα να αφοσιωθείς! ώς μια πλανεύτρα της ψυχής!
ώς δοξαστή της ηδονής! να με πλανήσεις, να με πιείς σε θάλασσα ερωτική!
Το απόκοσμο να στεργαστείς! με τη στοργή να μυρανθείς! στον άγιο σου τον πειρασμό,
μέσ' στο κορμί σου να χρηστώ, προσκυνητάρι ευλαβικό!
Στον Ουρανό να ομολογώ πως τέτοια άνθη δεν ριγούν!
σε παραμύθι λικνιστό! σε μαγεμένο ασπασμό!
με ανήμπορο αισθησιασμό, πια το κορμί σου να ρωτώ;
πως είναι μυρωμένο σε πίνακα ζωγραφίστο!
με εμπνευσμένο θησαυρό! σε μυροβόλο στεναγμό!
παράφορα τώ θελκτικό!
Στου έρωτα τα φλογισμένα του γκέμια!
σα φυλακτό την ηδονή σου συγκρατώ!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
