| |
Κάποτε πήγαν τα δέντρα να χρίσουν κάποιον για να είναι βασιλιάς τους.
Είπαν, λοιπόν, στο ελαιόδεντρο:
“Γίνε βασιλιάς μας”.
Το ελαιόδεντρο, όμως, τους είπε:
“Να εγκαταλείψω εγώ το πάχος μου, με το οποίο δοξάζουν Θεό και ανθρώπους,
και να πάω να λικνίζομαι πάνω από τα άλλα δέντρα;”
Τότε τα δέντρα είπαν στη συκιά:
“Έλα εσύ, γίνε βασίλισσά μας”.
Η συκιά, όμως, τους είπε:
“Να εγκαταλείψω εγώ τη γλυκύτητά μου και τα καλά προϊόντα μου,
και να πάω να λικνίζομαι πάνω από τα άλλα δέντρα;”
Μετά τα δέντρα είπαν στο κλήμα:
“Έλα εσύ, γίνε βασιλιάς μας”.
Και το κλήμα τούς είπε:
“Να εγκαταλείψω εγώ το καινούριο μου κρασί, που ευφραίνει Θεό και ανθρώπους,
και να πάω να λικνίζομαι πάνω από τα δέντρα;”
Τελικά όλα τα άλλα δέντρα είπαν στη βατομουριά:
“Έλα εσύ, γίνε βασίλισσά μας”.
Τότε η βατομουριά είπε στα δέντρα:
“Αν αληθινά με χρίετε βασίλισσά σας, ελάτε,
ζητήστε καταφύγιο κάτω από τη σκιά μου.
Αλλά αν όχι,
να βγει φωτιά από τη βατομουριά και να καταφάει τους κέδρους του Λιβάνου”...
(Κριτές 9:8-15)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
