| |
Κάλεσα απόψε το Χάρο να μου κάνει παρέα
Μου φέρθηκε φιλικά και μου μίλησε ωραία
Δε φορούσε μαύρα ούτε και κουκούλα φορούσε
Ασπροφορεμένος ήρθε και όλο χαμογελούσε
Μ' ενθάρρυνε να μιλήσω και να του εξηγήσω
Να του εξηγήσω γιατί δε θέλω πια να ζήσω
Του άνοιξα την καρδιά μου και χίμησε ο πόνος
Ενας πόνος που τόσο καιρό κουβαλούσα μόνος
Και όταν άδειασε η καρδιά μου και ησύχασα
Με το μαντίλι του Χάρου τα μάτια μου σκούπισα
Αφού αναστέναξα από τα βάθη της καρδιάς μου
ʼπλωσε το χερι του και πήρε το μαντίλι του
Πάντα χαμογελαστός με κοίταξε στα μάτια
Και το προσκλητήριον μου το έκανε κομμάτια
Ανεπίσημη ήταν μου είπε η επίσκεψη
Κι έφυγε αφήνοντάς με βυθισμένο στη σκέψη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
