| ενα τριανταφιλο σκιφτο, μαραμενο, μουντο
τρεχεις να το αγκαλιασισ να το παριγορισισ
να του σταθεισ.
καμια μιροδια δεν σε ταξιδεβει σαν σκιψεισ να το μιρισεισ
καμια μουσικι δεν σε συντροφεβει σαν το κοιτασ
κανενα χαδι δεν σε ακουμπα αν κανεισ να αγγιξεισ τα πεταλα του.
ποσο μελαχολικο διχνει.
κε ποσο θελεισ να το κανεισ οπος ιταν πριν.
το ακουσ που κλεει
κε σαν το αγαλμα στην μικρη τιν πλατειτσα
την ιστορια του σου λεει.
ΜΑ ΠΟΣ ΓΙΝΕΤΕ ΝΑ ΙΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΣΟ ΚΑΚΙ ΑΝΘΡΩΠΙ?
σκεφτεσε οταν τελιοσει να σου τα εξιστορει.
ποσ γινετε να μιν το ιδε κανεισ?
να μιν το προσεξε κε να το περασε απο πανο σαν οδοστροτιρασ?
θεσ να τους βρεισ ολουσ αφτουσ που το πλιγοσαν
να μαθεισ τουλαχιστο γιατι...ΓΙΑΤΙ?
γιατι δεν εχει τιν διναμι να παλεψει...
γιατι εχει παραδοθει...
γιατι ενο διχνει δινατο και προσπαθει ειναι σπασμενο...
απλα πεζει θεατρο κε τιν καρδια σου σπαραζει.
...μα κατι σε αφτα που λεει καπιεσ φορεσ σε ταραζει
κε σκεφτεσε μιπος δεν καταλαβα καλα?
δεν μπορει να εκανε ενα τετιο πλασμα κατι τετιο.
κε προσπαθει να σου πει ακριβοσ τι εγινε
αλλα του ξεφεγουν κι αλα που ειναι πιο απεσια.
νιοθεισ χαζοσ
σαν να σε μαριονετα που τιν πεζει ενασ επιδεξιοσ.
κε νιοθεισ διπλα πιο χαζοσ που γιρεψεσ τον λογο απ οσουσ το πονεσαν
γιατι μαθενεισ πραγματα που σε τρομαζουν.
στιν αρχι ειναι ενα ατομο μονο.
μετα κι αλοι σου λενε πραγματα που δεν πιστεβεισ
αλλα φτανεισ να πιστεβεισ ενα πραγμα.
ποσ δεν ιταν τριανταφιλο ποτε.
ιταν ενα αγκαθι μια ζοη.
δεν μιριζε ποτε οραια
κε δεν ιχε ποτε πεταλα απαλα
οτι απλα τριπαει κε ποτε δεν ενιοσε λιπι γι αφτο.
ποσ δεν αγαπισε ποτε κανεναν παρα τον εαφτο του
κε ποσ το επεζε μαραμενο που προσπαθουσε να διξει δινατο.
κε εχει πονεσει τοσουσ γιρο του
που λενε τοσα για εκινο
ετσι αγαπανε τα τριανταφιλα?
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|