| |
με κοίταξες βαθιά στα μάτια
υψώνοντας το δεξί σου χέρι ψηλά
με την παλάμη κάθετα παρατεταγμένη στο έδαφος
ο λόγος σου με συγκλόνισε
στιγμιαία η κίνηση αυτή μεταδόθηκε
ήμουν 19 χρονώ
η σβάστιγγα έγινε αγαπημένο σύμβολο
σημάδεψε το κορμί μου
δεν ήξερα την αλήθεια
μετά από χρόνια επέστρεψες ξανά
διαφορετικός μα πάντα νέος
επίκαιρος,καινούργιος,οπλισμένος βαριά
με όσα σου λείπαν τότε
είσαι παγκόσμιος πλέον κι εγώ μονάχος
διδάσκεσαι στα πιο άκριβα πανεπιστήμια
πως να σου αντισταθώ?
Ο ωκεανός της στρατιάς σου
η θάλασσα των κινούμενων κανονιών
η τρομερή σου θέα
έγιναν χρέος και μνημόνια
άνιση η μάχη,πλήθος προδοτών
δε με κοιτάς στα μάτια πια
δε με χρειάζεσαι
η δύναμη σου δεν είναι ο λαός
είναι στους λίγους αλλά ισχυρούς
νόμισαν,πως πέθανες σ'ένα θλιβερό υπόγειο
αυτόχειρας
παίρνοντας μαζί ότι αγαπούσες περισσότερο
μα εσύ,δεν έπαψες στιγμή να ζεις ανάμεσα μας
σαν το ηφαίστειο γινόσουν πιο δυνατός
ώσπου να'ρθει η στιγμή για να ξεσπάσεις
και στο ποτάμι της καυτερής σου λάβας
τέφρα συνειδήσεων θα σκορπάς
δεν έμεινε κανείς να πολεμήσεις
τσάκισες το τελευταίο προπύργιο ελευθερίας
ήσουν ανέκαθεν μέγας λαοπλάνος
ξεγέλασες ακόμη την ίδια σου γενετική καταβολή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
