Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132740 Τραγούδια, 271228 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οργη Μου
 Δέσμιοι των λέξεων-Περιχαρακώνουμε την ''απρέπειά'' μας.
 
Πώς να σε τιθασεύσω οργή μου;
Αφηνιασμένο μαύρο άτι
καλπάζεις ανεξέλεγκτο.
Σε ξένους τόπους με οδηγείς,
στην κρύα αγκαλιά της κατάθλιψης.

Χρόνια υποχώρησης και υπομονής,
μα επιμένω, να προσμένω
τους σπόρους της ελπίδας να καρπίσουν.
Χαλινάρια να γίνουν στα χέρια μου,
για να σε οδηγήσω
έξω από τον αδιέξοδο λαβύρινθο,
που έχεις περιχαρακωθεί.

Θέλω να σε ημερέψω,
να καταλαγιάσω την ορμή σου
θεοσκότεινε χείμαρρε,
φτιάχνοντας φράγματα αυτογνωσίας.
Οδηγώντας σε
μες στο απύθμενο πηγάδι της ψυχής μου,
για να σε καταπνίξω.

...........................................................................

Βαπτισμένη επίγνωση γίνεσαι.
Ρυάκι που δροσίζει
το πρόσωπο της εγκαρτέρησης,
καθώς αναβλύζουν νέες ιδέες
υποσχόμενες και πάλι
μιαν Ανάσταση.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
aridaios
13-02-2012 @ 14:52
Σε ξένους τόπους με οδηγείς,
στην κρύα αγκαλιά της κατάθλιψης.

Χρόνια υποχώρησης και υπομονής,
μα επιμένω, να προσμένω
τους σπόρους της ελπίδας να καρπίσουν. ::up.:: ::yes.:: ::yes.::
monajia
13-02-2012 @ 15:47
Βαπτισμένη επίγνωση γίνεσαι.
Ρυάκι που δροσίζει
το πρόσωπο της εγκαρτέρησης,
καθώς αναβλύζουν νέες ιδέες
υποσχόμενες και πάλι
μιαν Ανάσταση.

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο