| |
| | Μες στην υπόγεια την ταβέρνα |  | | | Στη μνήμη του -πάντα επίκαιρου- Κώστα Βάρναλη που γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1884 . | | |
[align=right][I]Ετσι, στην σκοτεινή ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,
σαν τα σκουλήκια κάθε φτέρνα
όπου μας εύρει, μας πατεί:
δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα!
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
"Οι μοιραίοι"[/I][/align]
[I][align=right]Χάιντε θῦμα, χάιντε ψώνιο
χάιντε Σύμβολον αἰώνιο!
Ἂν ξυπνήσεις, μονομιᾶς
θά ῾ρτη ἀνάποδα ὁ ντουνιᾶς.
Κοίτα! Οἱ ἄλλοι ἔχουν κινήσει
κι᾿ ἔχ᾿ ἡ πλάση κοκκινήσει
κι᾿ ἄλλος ἥλιος ἔχει βγῇ
σ᾿ ἄλλη θάλασσ᾿, ἄλλη γῆς».
"Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου"[/align][/I]
[B]O Κώστας Βάρναλης (Πύργος Βουλγαρίας 1884- Αθήνα 1974) ήταν Έλληνας λογοτέχνης. Έγραψε ποιήματα, αφηγηματικά έργα, κριτική και μεταφράσεις. Τιμήθηκε το 1959 με το Βραβείο Ειρήνης του Λένιν.[/B]Γεννήθηκε στον Πύργο (Μπουργκάς) της Βουλγαρίας το 1884, όπου βίωσε το κλίμα του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897. Το 1898 τέλειωσε το Ελληνικό Σχολείο και συνέχισε την εκπαίδευσή του στα Ζαρίφεια διδασκαλεία της Φιλιππούπολης και έπειτα με την υποστήριξη του Μητροπολίτη Αγχιάλου ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει Φιλολογία όπου και πήρε μέρος στη διαμάχη για το Γλωσσικό Ζήτημα ως υποστηρικτής των δημοτικιστών.
[B]Διετέλεσε για πολλά χρόνια καθηγητής μέσης εκπαίδευσης ενώ εργάστηκε για βιοποριστικούς λόγους και ως δημοσιογράφος. [/B]Από το 1910 άρχισε να ασχολείται με τη λογοτεχνική μετάφραση και ως το 1916 ολοκλήρωσε τους Ηρακλείδες του Ευριπίδη, τον Αίαντα του Σοφοκλή, τα Απομνημονεύματα του Ξενοφώντα και τον Πειρασμό του Αγίου Αντωνίου του Φλωμπέρ. Μετά το δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο, στον οποίο πήρε μέρος, φοίτησε στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης του Γληνού.
[B]Το 1919 πήγε στο Παρίσι με υποτροφία και παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας, φιλολογίας, κοινωνιολογίας και αισθητικής. Τότε προσχώρησε στον μαρξισμό και τον διαλεκτικό υλισμό και αναθεώρησε τις προηγούμενες απόψεις του για την ποίηση, τόσο σε θεωρητικό, όσο και σε πρακτικό επίπεδο.[/B] Καρπός αυτής της στροφής στάθηκε το ποίημα Προσκυνητής. Το καλοκαίρι του 1921 έγραψε στην Αίγινα Το Φως που καίει, που εξέδωσε ένα χρόνο αργότερα στην Αλεξάνδρεια με το ψευδώνυμο Δήμος Τανάλιας. Το 1922 δημοσίευσε επίσης τους Μοιραίους στο περιοδικό Νεολαία και τη Λευτεριά στο περιοδικό Μούσα.
[B]Στην Κατοχή έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, ως μέλος του ΕΑΜ. Tο 1956 τιμήθηκε από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών και το 1959 τιμήθηκε με το βραβείο Λένιν.[/B] Είχαν προηγηθεί μεταξύ άλλων εκδόσεις των έργων του Ζωντανοί άνθρωποι, Το Ημερολόγιο της Πηνελόπης, Ποιητικά, Διχτάτορες, Αισθητικά- Κριτικά (δύο τόμοι). Το 1965 εκδόθηκε η τελευταία ποιητική συλλογή του με τίτλο Ελεύθερος κόσμος και το 1972 το θεατρικό έργο Άτταλος ο Γ΄. Υπήρξε συνεργάτης σε πολλά περιοδικά και εγκυκλοπαίδειες μεταξύ των οποίων και στη Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια. [B]Πέθανε στις 16 Δεκεμβρίου 1974.[/B]
[I]«Ἢ ποίηση τοῦ Βάρναλη, γράφει ὁ Μενέλαος Λουντέμης, δὲ μύριζε ποτὲ γάλα. Μύριζε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ μπαροῦτι· κατέβηκε δηλαδὴ στὸ στίβο χωρὶς πάρα πολλὰ γυμνάσματα καὶ δοκιμὲς καὶ περιπλανήσεις στοὺς λειμῶνες τῶν ἀσφόδελων. Μ᾿ ἄλλα λόγια, χωρὶς αὐτὲς τὶς πεισιθάνατες κραυγὲς ποὺ ἔβγαζαν ὅλοι οἱ λυρικοί του καιροῦ του. Ὄχι. Ἡ Ποίηση τοῦ Βάρναλη ἦταν ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἀρσενική, λάσια, μιὰ βολίδα ποὔπεσε μὲς στὰ στεκούμενα νερὰ τοῦ μελίπηχτου λυρισμοῦ».[/I]
[B]ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: η Ιστορία πάντα επαναλαμβάνεται
Δείτε το: [/B]
http://youtu.be/DM1JQfjDP9M
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 13
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Ο Άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση. | | | |
|
daponte
13-02-2012 @ 23:00 | ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: η Ιστορία πάντα επαναλαμβάνεται
http://youtu.be/DM1JQfjDP9M
| | ierapostolos
13-02-2012 @ 23:06 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | aiolos65
13-02-2012 @ 23:19 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ...! | | ΛΥΔΙΑ_Θ
13-02-2012 @ 23:21 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΜΠΡΆΒΟ ΣΤΑΥΡΟ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | **Ηώς**
13-02-2012 @ 23:56 | http://www.youtube.com/watch?v=aQ1_cObS5vY ::hug.:: | | Σμαραγδα 2,17
14-02-2012 @ 02:07 | ευχαριστουμε... ::yes.:: | | Celestia
14-02-2012 @ 02:14 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
14-02-2012 @ 06:41 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | monajia
14-02-2012 @ 06:44 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Nikos Krideras
14-02-2012 @ 08:19 | Καλημέρα Σταύρο να σε καλά που μάς θυμίζεις αυτούς τους μεγάλους λογοτέχνες | | merlin17254
14-02-2012 @ 11:13 | Ἡ Ποίηση τοῦ Βάρναλη ἦταν ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἀρσενική, λάσια, μιὰ βολίδα ποὔπεσε μὲς στὰ στεκούμενα νερὰ τοῦ μελίπηχτου λυρισμοῦ»
........Τό έργο του ,γιά πολλούς άπό έμάς, είναι τόσο οικείο καί άντιπροσωπευτικό....ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΑΥΡΟ....ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΟΥ.... | | φλοισβος
14-02-2012 @ 14:42 | Εκπληκτική πραγματικά επιλογή Σταύρο!!!!!!
Σ' ευχαριστούμε!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΒΥΡΩΝ
17-02-2014 @ 21:31 | ένα θεατρικόμορφο ποίημα του, που αξίζει να το διαβάσει
κανεις, απλά και μόνο για να διαπιστώσει τι είναι πραγματικά το Φως στη ποίηση, είναι ο "Μώμος" !....
Θεώρησα χρέος μου, να το αναφέρω.............................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
