| |
Η έκθεση φωτογραφίας(Les Halles)
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Πήγα στο δημαρχείο των Παρισιών στην οδό Rivoli για να δω την έκθεση του περίφημου Robert Doisneau(1912-1994) .Όλοι τον θυμούνται από την φωτογραφία του Π. Πικάσσο αλλά κυρίως από την φωτογραφία του παθιασμένου φιλιού του ναύτη με την νοσοκόμα. Ήμουνα περίεργη τι θα μπορούσε να δείξει από το παλιό εμπορικό χώρο Les Halles.
Το Les Halles βρίσκεται στο πρώτο διαμέρισμα του Παρισιού και κάτω από αυτό βρίσκεται ο σταθμός του μετρό Châtelet-Les Halles. Πήρε το όνομά του από την μεγάλη κεντρική χοντρική αγορά .Το 1183, ο βασιλιάς Philippe Auguste ΙΙ διεύρυνε την αγορά κτίζοντας και ένα καταφύγιο για τους εμπόρους, οι οποίοι ήρθαν από όλη την να πωλήσουν τα εμπορεύματά τους. Η «κοιλιά του Παρισιού", όπως επινοήθηκε από τον Εμίλ Ζολά είχε μεγάλη εμπορική κίνηση συγκεντρώνοντας την προσοχή όχι μόνο των επαγγελματιών αλλά και των τουριστών. Χιλιάδες κιλά από κρέατα να κρέμονται στα τσιγκέλια. Ψάρια .λαχανικά και φρούτα απλωμένα σε καφάσια και τεράστιους πάγκους. Οι ξύλινες κατασκευές αντικαταστάθηκαν ,με την πάροδο του χρόνου, με σίδερο και γυαλί (1850)για να κατεδαφιστούν το 1971 και να αντικατασταθούν με ένα σύγχρονο υπόγειο περίβολος αγορών, το Forum des Halles . Τώρα ο εμπορικός χώρος είναι κάτω από το επίπεδο του δρόμου, ένας βυθισμένος κήπος που περιλαμβάνει γλυπτά , σιντριβάνια , και ψηφιδωτά , καθώς και το Musée Grévin ( μουσείο κέρινων ομοιωμάτων .
Η έκθεση δεν ήταν μεγάλη αλλά είχε καταπληκτικές φωτογραφίες. Η χαμογελαστή λουλουδού. Η γυναίκα με το ακορντεόν και οι φωνακλάδες πωλήτριες των λαχανικών. Ο χασάπης που κοιτάζει με επαγγελματικό μάτι την γουρουνοκεφαλίή .Οι εργάτες που ξεφορτώνουν τα εμπορεύματα. Εντυπωσιακή η ώρα ηρεμίας των χασάπηδων να πίνουν ένα ποτήρι μπίρας, με τις φόρμες τους γεμάτες αίματα. Το μάτι μου ΄΄ κόλλησε΄΄ ΄΄στην φωτογραφία Les glaneuses 1969 που έδειχνε τους φτωχούς να μαζεύουν τα απομεινάρια από τα καφάσια διαλέγοντας προσεκτικά ανάμεσα στα μισό σάπια και χτυπημένα φρούτα και λαχανικά..Εικόνες που για μας ήταν άγνωστες το 1969 αλλά τώρα το 2012 ,με το τρίτο μνημόνιο και την δανειακή σύμβαση, μας έγιναν οικεία..
Έφυγα ευχαριστημένη που δεν έχασα τον χρόνο μου σε μία απλή έκθεση. Ο Robert Doisneau τόλμησε και ανέδειξε μια κοινωνία και μία περιοχή των Παρισίων που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα την έλεγες καλλιτεχνική. Δεν ήταν μόνο τα πρόσωπα και τα επαγγέλματα που επέλεξε να φωτογραφίσει αλλά αυτό που λέμε το μάτι δηλαδή την οπτική γωνία που επέλεξε στις φωτογραφήσεις του. Αυτά κάνουν την διαφορά ανάμεσα στον απλό φωτογράφο και τον καλλιτέχνη!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
