| |
Υμνώ τον έρωτα κοντά σου….
Υμνώ τον έρωτα σε κάθε μου παραστράτημα
Ένα χέρι να πιαστώ, ένα άγγιγμα ζεστό
Κι ένα βλέμμα καθαρό ακουμπάει στη καρδιά μου.
Όλο προχωρώ ανάμεσα σε φιγούρες σκυθρωπές
Σκοντάφτω πάνω στου περιθωρίου τις φωνές
Για να ρθω να πάρω ανάσα απ’τα φιλιά σου.
Αγκάθια φυτρώνουνε στη γη, στερεύει στο χώμα η πηγή
Μα εγώ τα προσπερνώ σαν θωρώ το κοίταγμά σου.
Περνώ μέσα απ’τα βουνά, πατώ πάνω σε ερείπια παλιά
Κλείνω τα αφτιά να μην ακούω τα βογκητά
Να προφτάσω να ρθω πριν κλείσω τα μάτια μου κοντά σου.
Υμνώ τον έρωτα καλώντας το όνομά σου
Σε κάθε άγιο αμάρτημα που έπραξα αγκαλιά σου
Στους περιπάτους μας στη καμένη γη
Στα σταυροδρόμια που ανταλλάξαμε ένα φιλί
Σε κάθε μου φτερούγισμα απ’τα άγγιγμά σου.
Κι όλο προχωρώ πάνω στα πτώματα των καιρών
Σκοντάφτω πάνω στου θανάτου τον βωμό
Να ρθω να δώσω τη ζωή μου στα όνειρά σου….
ΕΥ-ΔΟΚΙΑ
14/02/2012
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
