| Αδύναμη η ροή του χρόνου…
να αλλοιώσει το πρώτο μας φιλί…
την παρθένα αγκαλιά…
την λάμψη των ματιών σου…
Τότε…
στην πλατεία Ταξίμ…
που οι επιθυμίες υποκλίθηκαν…
η Πόλη με αγάπησε…
προσγείωσε το όνειρο…
στα λαίμαργα κορμιά…
κι ο Βόσπορος δρόσιζε τα κύτταρα…
στις αμετάκλητες ηδονές…
τους αντρειωμένους πόθους…
στην αδυναμία της διαλέκτου…
μα στην υπερ-δύναμη…
στην αφή των χειλιών…
που σκέπαζαν τα σώματα…
στην δική τους γλώσσα…
ψιθυρίζοντας οι καυτές ανάσες…
το μεγαλείο…
ενός αναπάντεχου Έρωτα…
Πώς να ξεχάσω…
την Πόλη…
Πώς να ξεχάσω…
την ύπαρξη σου…
που μου χάρισες…
Τιμής Ένεκεν…
Πως…
Στέλιος Κ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|