| |
Ω!! Περσεφονη Αστριτισσα που εδυσες στον Αδη
σαν τα λουλουδια που 'κοβες ο Πλουτωνας πριν σε 'βρει
και του εφηβαιου σου την φωτια λαφυρο του πανω κοσμου
στον κατω κραταε μυστικα στο ερεβος του παθους
μοναχα νυχτα ανθρωπινη για συντροφια σου που 'χες
και του θανατου μια κοψια στο λυτρωμα του ονειρου
να ξερεις τουτη η Ανοιξη σε σενα ειναι ταμενη
σαν καθε χρονου η κυκλωσια που κλεινει στ' ονομα σου
Ω!! Περσεφονη Αστριτισσα που εδυσες στον Αδη
σα το χειμωνα ειν' η καρδια που βραδιασε στα ορη
ξεκινα τωρα για να 'ρθεις να με προλαβεις Κορη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
