| |
χρηστος καραμανος
20-02-2012 @ 13:58 | Δύναμη να ξεφύγει κανείς,
να σπάσει
δυσβάστακτες αναστολές,
να ψάξει
προ της αμφιβολίας.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | monajia
20-02-2012 @ 13:59 | Είναι το ίδιο σεντόνι.
Αυτό που έσφιγγαν
στο άσχημο όνειρο,
στον οργασμό
και την αναζητηση
μιας παρουσίας.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | φλοισβος
20-02-2012 @ 15:25 | Υπέροχος όπως πάντα..
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ
20-02-2012 @ 15:36 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
20-02-2012 @ 15:47 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΑΝΑΜΠΕΛ
20-02-2012 @ 16:28 | ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΕΝΤΟΝΙ ΤΑ ΤΡΑΒΑΕΙ ΟΛΑ,
ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΟΡΜΙ,
Η ΙΔΙΑ ΨΥΧΗ.
ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΕΝΑΥΣΜΑ
ΑΛΛΟΤΕ ΓΙΑ ΔΥΝΑΜΗ,ΑΛΛΟΤΕ ΓΙΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ,
ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΣΤΟΛΕΣ
ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ Η ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ........
ΕΙΠΕΣ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ???
ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΑ ΚΑΙ Η ΙΔΙΑ Η ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΗΣΟΥΜΕ ΚΙ ΑΥΤΗΝ.
ΠΟΙΗΤΗ ΜΟΥ, ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | μπρουχίτα
20-02-2012 @ 16:50 | θα σού περιγράψω τα εξής που γίνονται όταν διαβάζω νέο σου γραπτό.
που λεεεεεεεεες.....
1η ανάγνωση: δεν καταλαβαίνω τίποτα. ::laugh.::
2η ανάγνωση: κάτι πάω να καταλάβω, αλλά ενώ προχωράω,
έχω ξεχάσει τι είχα καταλάβει προηγουμένως (άντε πάλι απ' την αρχή λοιπόν)
3η ανάγνωση: αρχίζω να μπαίνω στο νόημα (έτσι νομίζω τουλάχιστον).
Από την 4η ανάγνωση και μετά, αποφασίζω αυθαίρετα να καταλάβω αυτό που έχω ανάγκη να καταλάβω ::laugh.::
εντάξει, σόρρυ για την πλάκα (ελπίζω να μην παρεξηγήθηκες).
οι αναστολές, που λες, είναι πάντα βαριές.
αν σε πλακώσουν, είναι δύσκολο να τις ξεφορτωθείς,
ώστε μπορέσεις να ψάξεις "προ τής αμφιβολίας"..
το μυστικό είναι να τις προλάβεις πριν σε πλακώσουν.
κι αυτό μπορεί να γίνει, μόνο αν αφεθείς
και αφήσεις να σε κατευθύνει το ένστικτο..
..εκεί όπου θέλει εκείνο.. | | Βασίλης Μ.
20-02-2012 @ 17:03 | ::up.:: | | ierapostolos
20-02-2012 @ 19:19 | .....να σπάσει
δυσβάστακτες αναστολές,.....
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Απίθανος Βασίλη. Μπράβο. | | Αγνή
20-02-2012 @ 19:44 | μέχρι τον οργασμό το κατάλαβα.
μετά όχι.
δεν δίνει καμμία πληροφορία και
ποιόν να ρωτήσεις, θα σε φάνε
ζωντανό που δεν το ένιωσες να
κυλάει στο αίμα σου κατάλαβες
δεν κατάλαβες.... ::laugh.::
αλλά μέχρι τον οργασμό πάρα πολύ ωραίο!!!!!
γιές | | sharon
20-02-2012 @ 21:31 | Με έναν μεταφυσικό τρόπο μπορώ και μπαίνω
στην διαδρομή της σκέψεις σου και την κατανοώ..
Αν ήταν ευκολονόητη , δεν θα ήταν ποίηση
αλλά τσιφτετέλι ( ατάκα από το σήριαλ δυο ξένοι )
| | sharon
20-02-2012 @ 22:29 | http://www.youtube.com/watch?v=eM7DiRstZ38&feature=channel_video_title
Διορθώνω το λάθος από αβλεψία: της σκέψης ..
| | Βασίλης Μ.
21-02-2012 @ 09:27 | Καλημέρα Αγνή!!
Θα ήθελα να πω δυό λόγια...(πάντα χωρίς παρεξήγηση)
Όταν κάποιος γράφει ένα ποίημα,φτιάχνει ένα πίνακα
ή γενικά δημιουργεί,δίνει το λόγο στη ψυχή του.
Ίσως έτσι,να την κατευνάζει για λίγο...
Νοηματικά,το έργο του,πολλές φορές,παραμένει μονάχα δικό του κτήμα.
Αν οι δημιουργίες του "κυλούσαν στο αίμα" ολόκληρου του κοινού,
που τον παρακολουθεί και τον κρίνει,όπως εκείνος τις αντιλαμβάνεται,θα επρόκειτο είτε για τεράστιο δημιουργό είτε για "υπάλληλο"...
Προσωπικά,δεν διεκδικώ τον πρώτο τίτλο κι απεχθάνομαι τον δεύτερο. | | μπρουχίτα
21-02-2012 @ 10:50 | με όλο το θάρρος, αλλά μιας και ανέφερα κι εγώ
(μεταξύ αστείου και σοβαρού)
ότι δεν σε "πιάνω" πάντα (ή έτσι νομίζω τουλάχιστον),
θεωρώ πως όταν κάποιος παραδέχεται ότι δεν κατάλαβε κάτι,
σημαίνει ότι διάβασε με προσοχή τη δημιουργία σου,
ότι "ψάχνει" αυτά που γράφεις,
ότι είναι ειλικρινής και ότι σε σέβεται ως δημιουργό.
και θέλει να σε καταλάβει, αλλιώς δεν θα σε ρωτούσε.
από τη στιγμή που είσαι ανοιχτός για σχόλια,
φαντάζομαι ότι σε ενδιαφέρει η άποψη των αναγνωστών σου.
(όπως συμβαίνει και με όλους μας που δεχόμαστε τα σχόλια)..
κάποιοι έχουν την ικανότητα να μπαίνουν στις σκέψεις σου,
κάποιοι άλλοι όχι.
όμως είναι πολύ καταπιεστικό να φοβάσαι να ομολογήσεις,
"ναι βρε αδερφέ! δεν το κατάλαβα!"
άποψή μου είναι, ότι ο λόγος σου είναι άκρως ενδιαφέρων,
ποιητικότατος, προσεγμένος, "δουλεμένος", ανοίκειος
και πολύ πολύ όμορφος.
και έχει και ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό..
σηκώνει συζήτηση..
αυτό και μόνο τον ανεβάζει πάνω από τον μέσο όρο..
και για να το ελαφρύνουμε λίγο,
ίσως θα έπρεπε να συνηθίσεις ότι υπάρχουμε κι εμείς..
οι γκρινιάρηδες αναγνώστες.. ::laugh.:: ::hug.:: | | Βασίλης Μ.
21-02-2012 @ 13:02 | ::blush.::
Μη με παρεξηγείτε...
Ναι,ήταν έντονη η απάντησή μου.
Δεν θέλησα,όμως,ουτε να προσβάλω κάποιον-α,
ούτε είμαι "κλειστός" σε σχόλια..
Απλά αυτό το "και ποιον να ρωτήσεις",
το θεώρησα κάπως άκομψο.
Ίσως ακόμα και να παρεξήγησα εγώ ο ίδιος τα λόγια της Αγνής...
Δεν υπάρχουν γκρινιάρηδες(ξέρω πως αστειεύεσαι::up.:: ) αναγνώστες..
Όλους όσους είχα την τιμή να με σχολιάσουν,τους αντιμετώπισα με σεβασμό...
(Ακόμα και τη "σφήκα με γλυκό δηλητήριο")
Σ' ευχαριστώ πολύ για τις ξεκάθαρες απόψεις σου
::up.:: | | Αγνή
21-02-2012 @ 14:32 | αγαπητέ μου χαίρομαι που απάντησες, η Μπρου αναγνώρισε το πνεύμα μου,
φίλε Βασίλη δεν αντέχω αυτή την καταπίεση, δεν την αντέχω ούτε την ανέχομαι,
ούτε θα υπάρξει μέρα που να μην την εκδηλώσω μάλλον.
Αν ήταν ευκολονόητη, δεν θα ήταν ποίηση αλλά τσιφτετέλι λέει ο/η sharon.
διαφωνώ στο έπακρο, η ποίηση οφείλει να είναι προσβάσιμη και δεκτική μετάληψης,
αλλιώς είναι τσιφτετέλι που το χορεύεις και ας μην ξέρεις την γλώσσα.
αν σε ενοχλεί που γράφω δεν καταλαβαίνω, δεν θα στο ξαναπώ και θα σε προσπερνώ,
να μην το γράψω όμως όποτε το σκεφτώ, αποκλείεται γιατί σε διαβάζω προσεκτικά και
με χαρά. και ποιόν να ρωτήσεις, ναι, να κάνουμε ένα πείραμα, να ρωτήσουμε πέντε από
όσους σε σχολίασαν με φατσάκια από πάνω, να δούμε πόσοι θα καταδεχθούν να πουν
πώς ερμήνευσαν κάποια σημεία; αυτό είναι άκομψο, η υποκρισία των σχολίων Βασίλη
και η άρνηση συζήτησης. | | Βασίλης Μ.
21-02-2012 @ 15:10 | Η συγκεκριμένη φράση σου ήταν εύκολά παρεξηγήσιμη.
Έχεις τον τρόπο σου να σχολιάζεις...
Καθ' όλα σεβαστος!!!! ::yes.::
Το θέμα,για μενα τουλάχιστον,θεωρείται λήξαν...
Όσο για τον ορισμό σου περι ποίησης,διαφωνώ.
Η ποίηση δεν οφείλει τίποτα και σε κανέναν!!!!!!!
Είναι έκφραση ψυχής,κι ως τέτοια αποτυπώνεται...
Η ψυχή δεν οφείλει να είναι ευανάγνωστη!!
Σχεδόν πάντα,καλείσαι να την ανακαλύψεις!!!! | | Αγνή
21-02-2012 @ 15:20 | δεν έγραψα κάποιον ορισμό ποίησης Βασίλη
αλλά βασικά χαρακτηριστικά της ανά τους αιώνες.
η ποίηση δεν είναι αυτιστική διαδικασία, αν ήταν
δεν θα την δημοσίευες.
δεν είσαι υποχρεωμένος να γράφεις με σαφήνεια.
μπορείς να γράφεις με συνειρμούς ονειρικούς,
μπορείς να τα καταλύσεις όλα;;;;;;;;;;; κάνε το.
το όχημά σου όμως είναι η γλώσσα γουστάρεις
δεν γουστάρεις, και η γλώσσα υπόκειται σε νόμους. | | Βασίλης Μ.
21-02-2012 @ 17:25 | Φυσικά και δεν έγραψες κάποιο ορισμό της ποίησης!!!!
Εγώ χρησιμοποίησα λάθος λέξη.
" Άποψη" είναι η σωστή.
Δηλαδή,
-για αν καταλάβω-
το να είναι προσβάσιμη και δεκτική μετάληψης,
είναι βασικό χαρακτηριστικό της ποίησης ανά τους αιώνες; ::huh.::
χαρακτηριστικό είναι ή ανάγκη;
Δεύτερον,
από που συμπεραίνεις πως δίνω στην ποίηση αυτιστικά χαρακτηριστικά;
Τρίτον,
σου φαίνεται να θέλω να καταλύσω,
ν' αμφισβητώ
ή να παραβιάζω κάποιο από τους νόμους της γλώσσας; | | Αγνή
21-02-2012 @ 23:33 | μα φυσικά προσβάσιμη...να βγάζει νόημα, να μπορεί να την κοινωνήσει αυτός
που του την αφήνεις ανοιχτή. σε όλες της τις εκδοχές οφείλει (στον εαυτό της)
να υπερβαίνει τον ατομισμό της και να εγκαλεί σε μετάληψη. εάν δεν είναι έτσι,
και είναι ένα αποτύπωμα σκέτο, το κρατάς στο συρτάρι σου και το διαβάζεις
στον εαυτό σου. αυτό ήταν πάντα το ειδικό της βάρος σε όλους τους αιώνες,
πώς να το κάνουμε;
στην περίπτωση που διαβάζω (μιλώ γιά μένα προσωπικά) ένα κείμενο και βγάζω
τα μάτια μου με την σύνταξη και το διαβάζω 5 φορές μπας και δεν ήμουν συγκεντρωμένη,
σίγουρα δεν θα κυλήσει στο αίμα μου.. στο συγκεκριμένο σου έργο αναρωτήθηκα,
γράφει στο άσχημο όνειρο, στον οργασμό και την αναζήτηση μιας παρουσίας...γιατί
δεν γράφει στην αναζήτηση και γράφει την αναζήτηση, υποτίθεται πως προσέχει κάθε
του πτώση, μιά και τα έργα του δεν φημίζονται γιά την ρίμα αλλά γιά τις επιλεγμένες με
το σταγονόμετρο λέξεις. δεν κατάλαβα λοιπόν. Παρακάτω, το κυνήγι της δύναμης.
Δύναμη να ξεφύγει κανείς...κλπ. Το κυνήγι τι εννοεί, κυνηγάς την δύναμη, ή σε κυνηγάει
η δύναμη..παρακάτω, να σπάσει δυσβάστακτες αναστολές...να σπάσει κάτι που βαστάζει
δύσκολα; οκ, αλλά δεν μπόρεσα να το συνδέσω με το σεντόνι....προ της αμφιβολίας...της
αμφιβολίας από τι; δεν αμφιβάλλω, μιά και μιλάμε γιά αμφιβολία πως εσύ το καταλαβαίνεις
αυτό που έγραψες....όμως όλοι αυτοί που υποκλίνονται, ας έλθουν να μου απαντήσουν
τι στο διάβολο μετάλαβαν από έναν μύθο που είναι τόσο ανεπαρκής στα νοήματά του.
με όλο μου τον σεβασμό στην ποιητική σου έκφραση Βασίλη. | | μπρουχίτα
22-02-2012 @ 10:56 | να πω εκ νέου τη γνώμη μου, χωρίς παρεξήγηση; ::blush.::
η αλήθεια είναι ότι καταλαβαίνω τι εννοεί η Αγνή και συμφωνώ μαζί της.
ο τρόπος που το εκφράζει είναι λίγο πιο "σταράτος" και μπορεί να γίνει εύκολα παρεξηγήσιμος.
(προσωπικά μού αρέσει αυτός ο τρόπος, γιατί δηλώνει ειλικρίνεια).
ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά τής ποίησης (κατά τη γνώμη μου πάντα) είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες.
(και δεν μιλώ για το τεχνικό μέρος τού έμμετρου λόγου)..
πιστεύω όμως, ότι αν το μήνυμα που θέλει να στείλει ο δημιουργός στον παραλήπτη δεν φτάσει τελικά σε αυτόν, δεν φταίει ποτέ ο παραλήπτης.
οφείλει ο ποιητής να το στείλει ατόφιο εκεί που θέλει.
από εκεί και πέρα, επειδή υπάρχουν λογιών αναγνώστες, με διαφορετική παιδεία, με άλλα βιώματα, με διαφορετικές προσωπικότητες, με διαφορετικές προσδοκίες,
και επειδή είναι δύσκολο να μπορέσεις να τους "πιάσεις" όλους, υπάρχει η θεωρία που λέει, ότι το ποίημα γράφεται τόσες φορές όσα και τα μάτια που θα το διαβάσουν.
όταν, δηλαδή, το διαβάζουμε, στην ουσία το "ξαναγράφουμε".
το ανακαλύπτουμε, το απολαμβάνουμε και το αξιολογούμε κάτω από το πρίσμα των δικών μας προβληματισμών ή των δικών μας αναγκών.
αυτό, λοιπόν, που λέει η Αγνή (ότι δεν θα κυλήσει στο αίμα της, αφού θα χρειαστεί να το διαβάσει 5 φορές για να το καταλάβει και να προσπαθεί να είναι συγκεντρωμένη κλπ, κλπ.) το καταλαβαίνω απόλυτα.
και το καταλαβαίνω, γιατί αυτό έχει συμβεί και σε μένα σε κάποιες από τις ποιητικές δημιουργίες σου.
φτάνω σε σημείο, να αισθάνομαι εντελώς ηλίθια, που όλοι οι άλλοι έχουν καταλάβει, εκτός από εμένα -αν κρίνω από τα σχόλια, φυσικά.
(υπάρχουν, βεβαίως, και οι περιπτώσεις που διαβάζω κάτι, το οποίο με συνεπαίρνει με το ύφος του, την δυναμική του, το "περιβάλλον" του και το συναίσθημά του, και δεν με απασχολεί να καταλάβω..
απλώς αφήνομαι να με κατευθύνει.
αυτό όμως είναι κάτι διαφορετικό, από αυτό που θίγουμε εδώ).
συμπάθα με που σού έπιασα τόσο χώρο.
στα έγραψα, επειδή το ξέρω ότι το ψάχνεις και δεν αφήνεις τις λέξεις να σε δαμάσουν.
τις δαμάζεις εσύ, με το δικό σου ποιητικό τρόπο.
αυτό θέλει δουλειά και δείχνει ότι σέβεσαι τον εαυτό σου, αλλά και τις δημιουργίες σου.
όμως, ταπεινή μου άποψη είναι, ότι θέλει λίγη προσοχή.
γιατί αν κάποιος δαμάζει πολύ τις λέξεις,
μερικές φορές αυτές χάνουν την "δύναμή" τους, το "άρωμά" τους και τελικά την ουσία τους.
είναι ωραίο να δαμάζονται οι λέξεις, να "μαγεύονται με ποιητικά φίλτρα", αλλά στη συνέχεια να ελευθερώνονται και ελεύθερες να χαρίσουν απλόχερα τα δώρα τους.
και μέσα σε αυτά τα δώρα, είναι η απόλαυση τής κατανόησης και κατ' επέκταση τής συγκίνησης.
και για να εξηγούμαι και να μην παρεξηγούμαι, όλο αυτό το κατεβατό που έγραψα, δεν ισχύει για μένα.
γιατί εγώ δεν γράφω ποίηση, απλώς γράφω από μια μαλακισμένη προσωπική ανάγκη.
υ.γ. 1: όποιος είχε το κουράγιο και τον χρόνο να με διαβάσει, περαστικά του! ::laugh.::
υ.γ. 2: Βασίλη, στο ξαναείπα, αλλά το επαναλαμβάνω: οι δημιουργίες σου προβληματίζουν και σηκώνουν συζήτηση και αυτό τις ανεβάζει πάνω από τον μέσο όρο. ::hug.::
υ.γ. 3: ο τίτλος "το σεντόνι", μάλλον ταιριάζει καλύτερα στο σεντονάτο μου σχόλιο.. ::laugh.:: | | Vicky mouse
17-04-2013 @ 19:56 | Συγνώμη αν και πάρα πολύ παλιά δημοσίευση....
μια και άρχισα να διαβάζω όλα ένα προς ένα τα ποιήματα του Βασίλη έφτασα και σ' αυτό...
και δεν μπορώ να μην το σχολιάσω....
Τελικά θα πρέπει να αισθάνομαι μάλλον πάρα πολύ ιδιοφυείς
αφού εγώ αντιλαμβάνομαι πλήρως τι θέλει να πει ο ποιητής,
έκφραση που σιχαίνομαι και ακόμα περισσότερο την εκτέλεση της.....
παρ' όλα αυτά για του λόγου το αληθές θέλω να κάνω μια δοκιμή να πω τι κατάλαβα και ας με διορθώσει ο έρημος ο ποιητής που βρέθηκε απροσδόκητα στο στόχαστρο.
Το σεντόνι είναι το σύμβολο της δύναμης....και ταυτόχρονα αδυναμίας....
καθώς ένα χέρι που σφίγγει με δύναμη ένα σεντόνι αναζητά να βρει την χαμένη του δύναμη την οποία ενστικτωδώς παίρνει με την κίνηση αυτή....
σε στιγμές φόβου όπως αυτές που έχεις δει ένα άσχημο όνειρο....
σε στιγμές που χάνεις την αυτοκυριαρχία σου ενώ είσαι στα χέρια ενός άλλου...
σε στιγμές απόγνωσης όπως αυτές που σου λείπει κάποιος τόσο πολύ όταν δεν είναι εκεί...και τον αναζητάς....
όλες οι περιπτώσεις έχουν τον ίδιο παρονομαστή....
ψάχνεις να βρεις την δύναμη να αντέξεις την στιγμή...
και να την χειριστείς ανάλογα...
και αναλύει μάλιστα και στις τρείς περιπτώσεις τι ακριβώς χρειάζεται....
στην περίπτωση του φόβου από το κακό όνειρο να ξεφύγει....και να πάει σε άλλη πιο ήρεμη στιγμή....
στην περίπτωση του οργασμού...να σπάσει όλες τις αναστολές για να την ζήσει σε όλη την ένταση....
και στην περίπτωση της απουσίας να ψάξει πρώτα να βεβαιωθεί αν ο άλλος είναι όντως απών ..... πριν ενδώσει στην αμφιβολία.....
που ακριβώς έγκειται ρε κορίτσια η δυσκολία σε αυτό το εκπληκτικό δημιούργημα;;;;;;
και τι ακριβώς από αυτά που γράφει δεν κολλάει;;; μήπως έπρεπε να το βάλει στο μούλτι για να όσους δεν έχουν δόντια;;;
μας δουλεύετε;;;; Πιο κατανοητό δεν γινότανε…. η επόμενη λύση είναι ν’ αρχίσει να γράφει παραμυθάκια…..
και όσον αφορά το πώς πρέπει να είναι η ποίηση….. θα πω πως η ποίηση δεν μπαίνει σε καλούπια…. και σκοπός της δεν είναι να την καταλαβαίνουμε αλλά να την νοιώθουμε….
Γιατί η ποίηση είναι μουσική…. την μουσική την διαβάζεις;; την ερμηνεύεις;; ή απλά την αισθάνεσαι;;;
Γι’ αυτό σιχαίνομαι πραγματικά που μπήκα στην διαδικασία να λιανίσω έτσι ένα κομψοτέχνημα….. αλλά με αναγκάσανε τα άτοπα σχόλια.
Όσοι δεν μπορούν να νοιώσουν τον παλμό της καιρός να ασχοληθούν με κάτι άλλο.
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
