| |
Στέκομαι δίπλα στο παράθυρο
Σα σύννεφο γκρίζο κι απαλό γαλάζιο
Κι εσύ απέναντι σαν αχτίδα
που μου χαϊδεύει τις άκρες των δακτύλων.
Νιώθω ένα ρίγος να με διαπερνά
Μια μαγική σκόνη να μ’ αγκαλιάζει
Πίστεψε με δεν είναι ο χειμώνας
Είναι αυτή η ζεστή φωλιά της φωνής σου
Είναι η ζεστή ανάσα που δεν βλέπω
γιατί είσαι μακριά μου
Κι όμως την αισθάνομαι στην άκρη της γραμμής
Σαν σε ακούω να μου μιλάς
Κι ας είσαι μακριά, κοντά όμως σε νιώθω
Νιώσε και συ
μόλις σου δωσα
Το πιο γλυκό φιλί της πληγωμένης μου καρδιάς
Πάρτο στα χείλη σου και χάιδεψε το
Από σήμερα
από τούτη την στιγμή
είναι δικό σου
Σου ανήκει το πρώτο της καρδιάς μου καρδιοχτύπι.
Πάρτο και γιάτρεψε της ψυχής μου
την πιο κρυφή πληγή[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
