Κάποτε , σπαθιά θα πάρουν
Που δεν θα ανοίγουν πληγές αλλά θα κλείνουν
Κάποτε θα έχουν ασπίδες
Όχι απ΄ τις μάχες τα κορμιά να θωρακίζουν
Αλλά από αυτά που την ζωή υπόγεια ραγίζουν
Κάποτε , δέντρα και φυτά θα παίρνουν θέση
Οργανισμοί ζωντανοί
Που θα ενώνουν την αλυσίδα που σπάσαμε εμείς στην μέση
Κάποτε , όλα θα τα βάζει η λογική και η καρδιά σε μια σειρά
Και θα επανέλθει η ισορροπία και όσα χάσαμε όσια και ιερά