| |
Δεν κοιταει ο ενας τον αλλο,δεν κοιταει
η σιωπη μεταξυ μας μιλαει.
Πεφτει χιονι στο σαλονι,
Και στο δωματιο μοναχος,
ποσο η ζωη μας λαθος
ποσο λαθος.
Σ' αγαπουσα θυμαμαι φιλια,
τωρα νοιωθω ερημια.
Κανει κρυο και νυχτωνει.
Εισαι διπλα μα τοσο μακρια,
σου μιλαω μα απαντηση καμμια
απαντηση καμμια.
Που ταξιδευεις τωρα εσυ
σε αγγιζω μα δεν εισαι εκει.
Της ζωης μας απλος θεατης,
να κοιμασαι στο πλευρο μου
μα να λειπεις απ' το ονειρο μου.
Ακομα κραταω την αντοχη
σαν τεντωμενο σχοινι.
Μηπως βρω μεσα στο βλεμμα
την αγαπη σου για μενα.
Δεν θυμασαι πια δεν θυμασαι
για τα χρονια πια λυπασαι.
Σταζει δακρυ το ταβανι.
Και φωναζω σου λεω τρελη,
πως σ' αγαπησα πολυ
σ' αγαπησα πολυ
Μην πειραζεις πια, μην πειραζεις
την πληγη κι' αναστεναζεις.
Ελα κατσε εδω κοντα μου
ισως βρουμε ξανα τον τροπο
οπως το φιλι το πρωτο
το φιλι το πρωτο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
