| |
Για μια γυναίκα που δίσταζε να δει ποια πραγματικά είναι. Για μια γυναίκα έξυπνη ευαίσθητη με πλούτο ψυχής που φοβόταν να ανοίξει τα φτερά της και να πετάξει. Ήθελε μια ώθηση και εκεί στον δρόμο της βρέθηκε ένας αετός, την είδε από ψηλά και θαύμασε την λάμψη της. Ήταν σαν άγγελος επί γης. Μαγεύτηκε μαζί της και έτσι κάθε μέρα την ιδία ώρα πετούσε στο σημείο που την είχε δει. Αυτό γινόταν για αρκετό καιρό και πάντα με τον τρόπο του την προστάτευε από κάθε τη κακό που μπορούσε να της συμβεί. Όμως πως θα κατάφερνε να την πλησιάσει και να της μιλήσει για τον μεγάλο αυτό ερώτα, αφού αυτή ήταν άνθρωπος και εκείνος ένας αετός.
Καθώς κάθονταν σε ένα ψηλό βράχο και ήταν λυπημένος άκουσε μια κραυγή βοήθειας. Ήταν μια μικρή νεράιδα που είχε παγιδευτεί στο ιστό μιας αράχνης. Πήγε κοντά της και την βοήθησε να βγει από την δύσκολη θέση. Η νεράιδα τον ευχαρίστησε και του είπε ότι για του δείξει πόσο ευγνώμον ήταν για αυτό που έκανε θα του πραγματοποιούσε μια ευχή του.
Εκείνος την κοίταξε όλο απορία. Μπορούσε άραγε εκείνο το μικρό πλασματακι να κάνει μια επιθυμία του πραγματικότητα;
«Μα πως;» είπε ο αετός.
«Μπορώ να το κάνω» είπε η νεράιδα. «Έχω την μαγεία, εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να μου ζητήσεις κάτι που θες πραγματικά με την καρδία σου και εγώ θα στο δώσω».
Ο αετός μετά από λίγο διστακτικά της είπε «θέλω να γίνω άνθρωπος». Η μικρή νεραΐδα απόρησε με την ευχή του αετού και τον ρώτησε «Γιατί ένας αετός που πεταει πάντα ψηλά και βλέπει όλο τον κόσμο θέλει να γίνει άνθρωπος;».
Τότε ο αετός της απάντησε «Γιατί εκεί ζει αυτή που αγαπώ». Τότε η μικρή νεραΐδα σήκωσε το ραβδάκι της και είπε κάποιες μαγικές λέξεις. Μια λάμψη φώτισε τον ουρανό και ο αετός μεταμορφώθηκε σε ένα πολύ όμορφο και αρρενωπό άνδρα. Ο αετός κοιτούσε με απορία το νέο του σώμα και δεν μπορούσε να το πιστέψει ότι ήταν αληθινό. Ήταν πολύ χαρούμενος. Τώρα είχε την ευκαιρία να πλησιάσει την αγαπημένη του από κοντά και να της εκμυστηρευτεί τον ερώτα του.
Ο αετός χαμογέλασε στην μικρή νεράιδα την ευχαρίστησε και έφυγε τρέχοντας για την πόλη. Ήθελε πολύ να δει την αγαπημένη του
Όταν έφτασε στο σημείο από οπού περνούσε κάθε μέρα την ίδια ώρα για να πάει στην δουλεία της την είδε. Φορούσε ένα όμορφο λευκό φόρεμα και τα ξανθά μακριά μαλλιά της αγκάλιαζα τους λευκούς ώμους της και τα καταγάλανα μάτια της ήταν όμορφα σαν τον απέραντο ωκεανό.
Έμεινε στο πεζοδρόμιο ακίνητος κάποια δευτερόλεπτα να την θαυμάζει. Εκείνη ήταν από την απέναντι μεριά και ετοιμάζονταν να περάσει τον δρόμο. Ξαφνικά ένα φορτηγό έχασε το έλεγχο του βγήκε εκτός πορείας και έπεσε πάνω στην κοπέλα εκείνος πάγωσε μια κραυγή αγωνίας βγήκε από το στόμα του.
Έτρεξε προς την αγαπημένη του. Ήταν ακίνητη στην άσφαλτο και το άσπρο της φόρεμα είχε γίνει κατακόκκινο από το αίμα της. Την αγκάλιασε και της φώναξε «Μη με αφήνεις σε παρακαλώ μην πεθάνεις».
«Σ΄ αγαπώ αχ και να ‘ξερες μόνο πόσο Σ΄ αγαπώ».
Τον κοίταξε με τα μεγάλα καταγάλανα μάτια της, του χαμογέλασε και ξεψύχησε στα χέρια του.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
