curious
07-03-2012 @ 16:34 |
Με κανεις να θελω να σε δω.
Ωραιος ο στιχος σου. | |
monajia
07-03-2012 @ 17:52 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Αγνή
07-03-2012 @ 18:33 | ένα από τα Υπέροχα παράδοξα της Ποίησης..
εκείνη που απευθύνεται στον εαυτό της...
και εξηγώντας τον... και γεννιέται, και απελευθερώνεται
από αυτόν σαν να μην την έγραψε κανείς, σαν να υπήρχε
και πριν από τον δημιουργό της.
Γυμνός στάσου! πάρα πολύ ωραίο.
| |
Γλαυκονόμη
07-03-2012 @ 21:16 | http://www.youtube.com/watch?v=0IDE-LBnens | |
Αμάλθεια
07-03-2012 @ 22:06 | Όταν πλέον το απαλό χάδι του στίχου
δεν αρκεί..και οι όμορφες παρηγορήτρες λέξεις
μοιάζουν σα φίλοι που στέκονται από συνήθεια πλάι σου
Τότε είναι η ώρα της εκπαίδευση, του στίχου που θα σε πονέσει
και θα σε ταρακουνήσει με τη σκληράδα του.. σα μάνα που θέλει
μόνο το καλό σου.. "Σε άγριο του χάδι" | |
curious
08-03-2012 @ 12:56 |
Aγνουλα, ποσα πορτοκαλια εφαγες σημερα,χτες,σ'ολη σου τη
ζωη,φτανουν για πορτοκαλεωνα;(καλη συνεχεια βιταμινωσεων) | |
Αγνή
08-03-2012 @ 13:13 |
curious με ξέρεις κι από χθες;
δε νομίζω.
μαζέψου λοιπόν όσο γίνεται γρηγορότερα! | |
ΑΝΑΜΠΕΛ
10-04-2012 @ 00:04 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
