| |
Μουντός καιρός αγριεμένος
Περίεργη ησυχία παντού
Η προειδοποίηση του αέρα καθώς τα πουλιά σιωπούν και πετούν
Γκρίζες μεγάλες πέτρες
Χορταράκια ριζωμένα στο κοκκινωπό χώμα
Ο ήλιος στην δύση του σκουραίνει τον τόπο
Ο άνεμος κοιμάται καθώς ο ήλιος φεύγει
Καθισμένος στον βράχο αγκαλιάζω το τοπίο
Τα σύννεφα έσμιξαν με τον γκριζοκόκκινο ουρανό
Παρατηρώ με πρωτόγνωρο πάθος το παιχνίδισμα της θάλασσας με τα χαλίκια
Τα γύρω βουνά μοιάζουν νεκρά μα συνάμα γοητευτικά , ικανοποιημένα , περήφανα αγγίζοντας την θάλασσα
Ο μόλος το απάγκιο της ψυχής μου
Καθώς η ψυχή μου εισπνέει την αναπνοή του τοπίου , νιώθοντας γαλήνη , σιγουριά ,αισιοδοξία
Μόνο αυτό απέμεινε να συγκινεί την ψυχή μου
Η θάλασσα κι ο τόπος μου
Ίσως γιατί είναι αληθινά
Όταν κοιτώ τη θάλασσα λούζομαι από ρομαντισμό , μελαγχολία ,νοσταλγία
Στη θάλασσα βλέπω την χαμένη αθωότητα που είχα μέσα μου και που τώρα έχει πεθάνει
Στη θάλασσα βλέπω τα όνειρα μου μαζί με την ελπίδα ότι θα τα ζήσω
Στη θάλασσα ξεχνώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
