Σταγόνα κρασί δεν χρειαζόμαστε πάλι σήμερα
Το φιλί σου μεθά το μυαλό και τη σκέψη μου
Οι χυμοί σου είναι αλκοόλ , μου λες και τους γεύεσαι
άσπρο πάτο απειλείς πως θα πιεις το κορμί μου
Είμαστε πια ξαπλωμένοι στο πάτωμα
τη γυμνή μου σάρκα τυλίγω μ ένα κουβερτάκι
το αγκαλιάζω και τρέμω από έκσταση
δίπλα μου εσύ κοιμάσαι κατάκοπος
εξουθενωμένος από έναν ακόμα γύρο ηδονής
Πάνε τρεις βδομάδες που κάθε απόγευμα έρχεσαι
σαν θηρίο κατακτάς το κορμί μου
Τώρα βρέχει σιγανά
είναι Μάης κι όλο ξεσπούν καταιγίδες
όπως πριν λίγο που η πόλη παραδόθηκε
κι εσύ σαν αστραπή με κατακεραύνωνες
Έχω γίνει αχόρταγη πάθος μου
θέλω τόσο πολύ να ξυπνήσεις
να με κάνεις δική σου άλλη μια φορά
κι εγώ να εκλιπαρώ για λίγο ακόμα
