| |
| | Μυστήριο του Κα'ί'ρου |  | | |
Κάτω απ'τις αυτοσχέδιες τέντες
στο σκονισμένο δρόμο του μεγάλου παζαριού
διάχυτο εξωτικά αρώματα
αραβικό μπαχάρι,ντόπιον αργιλέ και φρέσκο χουρμά
μες στις μπερδεμένες κραυγές των καταφερτζήδων εμπόρων
ήβρα δυό μάτια μαύρο χαλαζία
φερμένα από άλλον τόπο,
μαρτυρούσαν μυστήρια της ερήμου
μ'εκλιπαρούσαν σιωπηλά για λύτρωση
από το βάρος του χοντρού πανιού,
της θλίψης που βασανίζει το κορμί
των γηγενών θηλυκών
και που στερεί την ομορφιά αυτής της γης.
Μα χάθηκες στη σκιά του μεγάλου μιναρέ,
μαζί με τα χαμίνια που σουλατσάρουν πεινασμένα,
στο ανοιγόκλεισμα του βλέφαρου
στην αφωνία της στιγμής
στην προσταγή του βοεβόδα
από ντροπή για το πρωτόγνωρο,
ίσως.
Στο σκονισμένο δρόμο του μεγάλου παζαριού
μες στον αλαλαγμό των συναλλαγών
ζωντάνεψα απ'το λήθαργο της δανεικής ζωής μου
και ξάφνου!
Έγιν'αφόρητη η βρώμα απ'το χνώτο της καμήλας.
Έχουν περάσει μήνες κι'ακόμα σε γυρεύω,
στις όχθες του Νείλου
εκεί που πλένουν τα ρούχα οι γυναίκες μ'αλισίβα
παραφυλώ με κίνδυνο μήπως σε ξαναδώ
μα βλέμμα κανένα τόσο μυστήριο,
στα μεγάλα παζάρια στο τέλος της εβδομάδας,
στους σκονισμένους δρόμους στις φτωχογειτονιές του Κα'ί'ρου
με τις πλίθινες στέγες και τα φοινικένια παραθυρόφυλλα.
Ίσως να ήσουν περαστική κι εσύ
όπως κι εγώ
και να γυρεύεις το αδύνατο,
να τιμωρήθηκες με δέσμευση
από την τόση ομορφιά που κρύβεις στη ματιά,
ίσως πάλι
να ξεπήδησες από το μύθο
στέλνωντας σε κάποια αιγύπτια θεότητα
για να με πείσει ν'αγαπήσω αυτόν τον τόπο.
Ξέρω μονάχα,πως κάθε βράδυ
ανάβω μια φωτιά να ζεστάνω τη Σαχάρα,
πως το λινό κοστούμι με το ψάθινο καπέλο
γίνηκαν κελεμπία και μεταξωτό τουρμπάνι,
το παν,
αρκεί τ'αστέρια να μας φωτίζουν
κάτω απ'τον ίδιο ουρανό
και κάθε αυγή πως συλλογιέμαι
''δεν ήτανε οι πυραμίδες το θαύμα τελικα...''
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
monajia
10-03-2012 @ 20:45 | αρκεί τ'αστέρια να μας φωτίζουν
κάτω απ'τον ίδιο ουρανό
και κάθε αυγή πως συλλογιέμαι
''δεν ήτανε οι πυραμίδες το θαύμα τελικα...''
ΤΕΛΕΙΟ............................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Υποκρισία
10-03-2012 @ 20:59 | ::oh.:: δεν υπαρχει(ς).... κι ομως απιθανο ! | | αντικλείδι
10-03-2012 @ 22:38 | Κ ο ρ υ φ α ί ο !!!
Μεστό από συγκινησιακή φόρτιση
υπέροχο και καλογραμμένο !
Κι αν είναι αληθινή η ιστορία,
μακάρι να τους βρει τους χαλαζίες του,
το εύχεται η καρδιά και η ψυχή μου ... | | kantadoros
11-03-2012 @ 05:49 | Ούτε οι πυραμίδες ούτε τ' άστρα που λένε
πως στοχεύουν.
Μα το μαθαίνεις λίγα δευτερόλεπτα μετά... | | smaragdenia
11-03-2012 @ 16:26 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ , ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ALIROS
14-03-2012 @ 18:30 | ανάβω μια φωτιά να ζεστάνω τη Σαχάρα,
πως το λινό κοστούμι με το ψάθινο καπέλο
γίνηκαν κελεμπία και μεταξωτό τουρμπάνι,
το παν, ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
